Kimdir þu esmer çocuklar?
O, Türkçe bilmeyen bir Kürt çocuðu. Kimliði sorulduðunda birçok þeyi bilmediði gibi bunu da bilemez. Aslýnda kimsiz ve kimliksizdir







Bir kýþ günüdür. Elinde kitap, defteriyle vücudunda belirsiz ifadelerle bir öðretmen, boþ elini kapýya doðru atar. El kararsýzdýr boþlukta sallanan tüy misali hafifçe kapýya deðer. Ýki çelimsiz ayak desteðiyle ileri doðru harekete geçer, kapý tozlu bir gýcýrtýyla açýlýr. Hava soðuk ve karamsardýr. Her þey ölmüþtür. Köyün hemen yaný baþýnda uzanan daðdaki kurt üþümeleri hissedilir. Biraz kulak kabartýlýrsa kýzýl tilkinin nefesindeki soðuk kulaða yapýþýr. Ýçeri giren bir çift göz ve bir baþtýr. Ýçerisi soðuk bir çocukluktur. Doksan çocuðun soðuðu hiçbir meteoroloji ölçeðine tabi olamaz, o yalnýzca susturur. Ön sýradaki çocuk konuþmaktadýr. Öðretmen içeri girdiðinde acý bir ifadeyle gerilir. Eli yüzüne doðru gider. Gelecek tokadý beklerken caný sýkýþýr kalbine. Gözleri kýsýk acý ile bakar. Tokat yemeye hazýrlanan suratý ýsýnýp kýzarýr. O bir suçludur suçunu bilmeyen. Henüz yeni öðrenir bayraklý odalarda konuþulmazlýðý. Beklediði tokat gelmez, gözler fal taþý. Bu inanýlmazdýr. Öðretmen derse geçer. Ders Türkçe'dir. Konu beden dili diye bir metindir. Kaynak 5. sýnýf Türkçe ders kitabýdýr. Öðretmen baþlar anlatmaya, suçlu saðýr bir baykuþtur. Gözler kocaman, anlamaya yönelmiþ bir türlü anlayamayan, çaresiz. Öðretmen anlatýr, suçluyla göz göze gelmemeye gayret ederek ama her defasýnda kocaman açýlmýþ bir çift göz neden diye sorar bütün bir beden dilini kullanarak. Niçin eðitilir insan? Bu bayraklý, resimli odalar neden böyle soðuktur? Peki neden, onun anladýðý dilden kimse konuþmaz bu odalarda? Daha kaç çocuk katledilecektir bu sýralarda? Neden bu kadar kanýn içinde organlara basarak daha çok kalpler ve beyinler ezerek dolaþýr kravatlý adamlar? Sýnýf örümcek gibi yapýþan sorularla dolar. Öðretmen kendi kendine sorar, neyin dersini vermeli? Ýçerisi ne bunaltýcýdýr. Teneffüs, evet teneffüs, herkes dýþarý. Suçlu gülümser. Kanatlarý bir yelkenli gibi foradýr. Okuldan dýþarý uçar. Gýrýke Evdi'de özgürlük olur. Yaylalara uçar. O öðretmeninin de çoðu kez ona baðýrarak söylediði gibi bir hayvandýr artýk ama kanatlý bir hayvan. Peki bu hayvanýn insanlardan öðrenecek bir þeyi var mýdýr? Bu soru ona sorulduðunda, baykuþ olur gözler bilemez. Onun adý Mehmet Dað. Aðrý'nýn bir köyünde birleþtirilmiþ bir sýnýfta ilkokul 4. sýnýf öðrencisidir. Türkçe bilmeyen bir Kürt çocuðudur. Kimliði sorulduðunda birçok þeyi bilmediði gibi bunu da bilemez. Ama aslýnda kimsiz ve kimliksizdir. Zaten kimliksizliði deðil mi onu lezzetten lezzete vardýran. Kimilerine göre sözde vatandaþtýr. Geleceðin teröristidir. Abileri daðlarda asker-terörist, gerilla-düþman güçleridir. Kimilerine göre yeni nesildir. Aydýnlýk bir gelecek. Bazýlarýna göre ise o cahil bir köylü çocuðudur. Aydýnlanmamýþ, ilerlememiþ. Ama o þimdilik Zero Xati'nin bahçesinde bir saklambaç heyecanýdýr. Öðretmeni Süphan'a karþý sigarasýný tüttürür. Öðretmenine sorsa bir öðretmen, Mehmet kimdir, diye, benim öðretmenim diye baðýracak, o benim, o benim öðretmenim...

YUSUF UYGAR