Uykusuz Geceler
Sensizliğe alışamadığım bu yatak
Neden bana böylesine düşman
Isınamıyorum bir türlü
Üşüyorum ölesiye
Hissediyor musun
Nasıl da takırdıyor dişlerim
Seni düşleyeceğim yine
Umutsuz ve umarsız
Hayaline sarılacağım sımsıkı
Yüreğimde
Sımsıcak seller oluşacak
Sana akacakmış gibi
Hayallerim taşa çarpmışçasına
Bir sırça gibi param parça olduğunda
Yine
Kutupların ayazında kalmışçasına
Üşüyeceğim iliklerim donacak
Kalkıp çıkacağım
Kentin ıssız sokaklarına
Sokak köpekleri ters ters bakacaklar bana
Hırlayıp havlayacaklar
Kim bu dercesine
Sarhoşun biri
Kırk yıllık dostummuş gibi
Sokulacak yanıma
Abi, bir sigara versene diyecek
Sigara paketini uzatacağım ona
Çakmağının ışığında
Uzun uzun süzecek beni
Belki de diyecek
Bu da bizden biri
Gel be abi oturalım şuraya
Sana anlatacağım ne dertlerim var
Bir vefasızı sevdim bir zamanlar
Beni terk ettiğinden beri
Hep içerim unutana kadar
Neylersin be abi
Unutabilmenin var mı başka çaresi
Kendi terk edilmişliğim yetmezmiş gibi
Oturup teselli vereceğim ona
Sigaralar yakılacak peş peşe
Paket boşalıp bittiğinde
Gün ağarmış olacak
İyi uykular dileyeceğiz birbirimize
Yitik umutlarımız peşimizde
Evlerimize yöneleceğiz
Onda, akşam olsa da
Yine meyhaneye gitme

Bende ise sana kavuşma özlemi
Bir meyhanenin
Sigara ve anason kokulu havasında
Unutmak mümkün olsaydı seni
İnan bana sevgilim
Balık olurdum kadehlerde
Ben ağlamakta buldum
Sensizliğe katlanmanın yolunu
Sensiz geceler öylesine uzun
Bu gecenin sabahı var mı bilemiyorum
Belki de bu gece
Göz yaşlarımda boğulurum
Ve seni
Sensiz yaşamaktan kurtulurum
               Özcan NEVRES
Hürriyet Ege 26 / eylül / 2000