Bazen kelimeleri yetiremezsiniz duygularınıza...
Kalemi alır kâğıda dökersiniz hissettiklerinizi;
Kalem diliniz, kâğıt söz dinleyen dostunuzdur artık.

Bazen duygularınız hiç olmadık bir yerde ve bir zamanda patlak verir,
Dil yetmez duyguları söze dökmeye...
Anlatmaya çalışırsınız kimseler anlayamaz sizi.

İşte o zaman yalnızca beyaz kâğıt kucak açar size,
Kaleminiz de varsa farklı bir dünyada
Farklı bir boyut kazanır açılırsınız enginlere;
Duygularınız kayık, kaleminiz kürek, beyaz kâğıt bir derya olmuştur...

Nakkaşlar gibi nakış nakış işlersiniz duygularınızı;
Kalem iğneniz, sözcükler ipliğiniz, kâğıt ipekten kumaşınızdır...

Bir ressam inceliğinde dizelerle resmedersiniz sözcükleri, o eşsiz beyaz dünya üzerine;
Kaleminiz fırça, beyaz kâğıt tuval, hisleriniz kaleminize yön veren ilham kaynağı, duygularınız ise yağlı boyanızdır artık...

MUHAMMED AKBAŞ