Gökyüzündeki yıldızlar gibiydin benim için,
ışıl ışıl ve milyonlarca...
gözlerine bakardım,
okyanuslarla gökyüzünü içiçe görürdüm
anla ki o kadar hayaldin bende,
sokakta hangi kıza baksam seni görürdüm gözlerinde,
anla ki bir sen vardın dünyamda,
sadece sen ve ben...
Usul usul yağan yağmur gibiydin benim için,
altında bir ömür boyu ıslanılası...
Yağmurdan sonra burcu burcu kokan toprak gibiydin benim için,
hiçbir şeye değişilmez ve benzersiz...
Gökkuşağı gibiydin benim için,rengarenk
hüzünde sendeydi,mutlulukta
huzuruda barındırırdın içinde,nefretide
İlkbaharda açan çiçekler gibiydin
öyle ki,kelebekler konardı saç tellerine
...ve bana bakışın...
baktıkça gözlerime,gözlerin daha da derinleşiyor
içinden kanatlı beyaz bir at çıkacakmış,
ve ikimizi alıp bilmediğimiz rüya alemlerinde gezdirecekmiş gibi gelirdi bana,
kıyamazdım da bakmaya,ya birşey olursa
ya sönerse gözlerindeki ışık,bil ki bende sönerim...
şimdi tut ellerimi ve kapat gözlerini...
o büyülü cümleyi söylemeyeceğim,
anlarsın sen...