Bir Tebessümle Baþlar Her þey!...


Günümüzde insanlarýn hayat mücadelesi, kaygýlarý giderek artmaktadýr. Eskiden lüks sayýlabilecek yaþam þeklinin artýk standart yaþama dönüþmesinin, kiþilerin gelirlerinin yetmemesine ve bu da daha çok çalýþma gereksinimlerinin ortaya çýkmasýna neden oluyor. Ýþte bu durum da insanlar strese yeniliyorlar. Gerginlik kiþiliðimizin bir ayrýlmaz özelliði oluyor. Evet, hayat zordur. Ýþ yaþamýnda rekabet, zaman baskýsý, baþarýsýzlýk korkusu, ekonomik endiþeler, aile iliþkileri, saðlýk sorunlarý, çatýþmacý durumlar ve benzerleri nedense hep sizi bulmaktadýr. Bütün bu insaný bunaltan durumlarda ciddi bir özgüven ve içsel motivasyonu olmayanlar ,bu sorunlarla gereken mücadeleyi gösteremediklerinden intihara kadar giden sonlara gidebilmektedirler. Halbuki, sorunlarýný paylaþacak güvenilir, eðitimli akýl hocalarý olsa bu kiþiler çok daha deðiþik olumlu durumlara gelebilirlerdi.



Bundan yýllar önce yabancý filmlerde hep bana tuhaf gelen bir özellik vardý.O da tüm kiþilerin birer psikologunun olmasýydý. Haftada en az 1-2 kez ona gider dertleþir, ondan aldýðý pozitif güçle sorunlarýna karþý daha güçlü duruþ gösterirdi. Bizde ise psikologa gitme diye bir kavram yoktu, psikiyatra ise insanlar mecburen ve de gizlice giderdi.

Þimdi bakýyorum, her yerde psikolog danýþmanlar,yaþam koçlarý, mentorlarla dolu. Ve sonunda bu iþinde tabiri yerindeyse ‘’Cýlkýný’’

çýkaracaðýz. Evet, bu konuda yeterli bir yetkilenme olmamasý nedeniyle insanlarýmýz yine kullanýlmakta ve sömürülmektedir.



Bence yine de psikologlar ve de özellikle uzman doktorlar haricinde ki kiþilere giderken iki kere düþünmek gerekiyor. Onlara da gidecek

Maddi olanaklarýnýz varsa. Eðer, maddi sorunlardan dolayý çýkmaza girdiðinizi düþünüyorsanýz da bu durumun maddi külfetini göz ardý etmemelisiniz.



Ýþin en kolayý, en baþta iç motivasyonunuzu kuvvetlendirmek ve her güne baþlarken tebessüm etmektir. Ve sorunlarýmýzýn sadece bize ait kiþisel sorunlar olmadýðýný ve tüm insanlarýn benzer sorunlarý olduðunu düþünmeliyiz. Beterin de beteri olduðunu unutmamalýyýz.



Dahasý mý? Haftada bir kez hastanelerin acil bölümüne gidip, bir kenardan seyredin. Sorunlarýnýzýn ne kadar hafif olduðunu anlayacaksýnýz. Halinize þükredeceksiniz. Yetmedi mi, neden bir de mezarlýkta ki yakýnlarýnýzý ziyaret etmiyorsunuz. Hayatýn ne kadar kýsa ve sorunlarý büyütmenin anlamsýzlýðýný anlayacaksýnýz.



Onun için diyorum ki ‘’Bir Teselli Ver’’ yerine ‘’Bir Tebessüm Et’’ Olgusunu hayat prensibi yapmalýyýz. Gülümseyelim ve bir yazarýn dediði gibi ‘’Bu gün hayatýmýzýn geri kalanýndaki ilk günü’’ ve bu güne mutlu baþlayýp mutlu bitirelim.