Adını bilmediğim şehirler olsun istedim hep...
Oralarda kalmak,
sonra bir başkasına kaçmak usul usul.
Varlığımı hissettirmeden, bilinmeden misafirliğim.

Güney Amerika'nın küçük kıyı diyarı belki,
Belki Şili...


İçinde esmer tenli çocukların
çamura bulandıkları bir köyün otlağında,
eğri büğrü bir damın yanındaki sazlıkta oturabilirdim.

Ya da uzun ağaçları altında başka bir memleket...
Belki Kolombia...
Ya da örtüleri altında; dışarı çıkmak için
rüşvete namzet kadınların ülkesi; İRAN!!

Oralarda bir yerde,
yabancı şehirlerinden birinde...
Kıraçlığı da yeşilliği de,
her şeyi ile bir "yabancı olmak"

"Ne tuhaf" larım olsa söyleyeceğim.
"Ne kadar güzel" demek için,
hiç hazırlık yapmasam öncesinde.
Güzel olduğu için güzel,
tuhaf olduğu için tuhaf diyebilsem herkese ve her şeye...

Jargonumu bozsam, ağzımı açsam...

Ve seni...
Seni diyorum!
Hiç görmediğin bir yerde düşünsem bu defa...
Ya da hiç olmayacağımı düşündüğün bir toprakta!

Bir tankın yanında mesela...
Ya da toplu bir mezar odasında!

İlişkilendiremeyeceğin bir yerde diyorum
Seni diyorum!
Var olmadığın bir yerde sevsem yeniden...

Bir gül tanesiyle beklerken beni,
Kan içsen ellerimden...