Nerdesin ey hüzün
Biliyorum buralardasın ama
Neredesin?

Kanamam için seni bulmam gerek
İçim öyle dolu, ağlamam gerek
Yalanlardan öyle bir tiksindim ki…
Kusmam gerek…

Öyle susdum yıllardır,
Öyle içime attım ki
Şimdi deli gibi bağırmam gerek…

Nerdesin hüzün?
Biliyorum buralardasın ama
Neredesin ey hüzün?

Saklama yüzünü benden
Yıllarca hep öldürdün beni kederden,
Hep gülüyorum diye mi, kırıldın derinden…

Neredesin ey hüzün, sana sarılmam gerek
Neredesin ey hüzün, şiir yazmam gerek.
Öyle sustu ki kalemim.
Sen de gelmeyeceksen, kırmam gerek…

Neredesin ey hüzün
Biliyorum buralardasın ama
Nerdesin?

Buldum seni ey hüzün…
Anladım şimdi…

Galiba hüzün heryerde…
Galiba yüzün her yerde

Bir hayal kurdum gönlümce
Sırtımı vermişim
Yağmur kokan çimene
Yüzümü yaslamışım gökyüzüne…

Bulutların arasındaydı hüzün…
Gözlerimi kapattım.
Beynimin ortasındaydı hüzün…

Gözlerimi silmek için
Elimi yüzüme yanaştırdığımda gördüğüm…
Çocukluğumdan kalan yaraydı hüzün…

Avuçlarımı açtım…
Hayat çizgimdi hüzün…

Arabeske gerek yok…
Saklı bir köşede
Bir kırık kalpmiş yüzün

Ey hüzün…
Nerede yüzün?