-Yalnýz deðil.-



An zamanla yazýlýr, o halde hangi zamana yazýlýr?


Saat dörde geliyordu. Þansýmý ikinci kez denemeye karar vermiþtim. Bu sefer kulübe boþ deðildi. Adamýn üzerinde siyah bir pardösü vardý. Telefon kulübesine yaklaþtýkça onu daha ayrýntýlý görmeye baþladým. Evliydi. Yüzük parmaðýndaki alyansýn parýltýsý metrelerce uzaktan seçiliyordu. Ona doðru ilerleyip yaklaþtýkça profilinden gördüðüm kaþýnýn kanamakta olduðunu fark ettim. Kan pýhtýlaþmýþ, akan kan damlalarý kirli sakalýna süzülüp kurumuþtu.
Kulübenin bir kaç metre arkasýndaki elektrik direðine doðru yürüdüm. Sýrtýmý direðe yaslayýp pardösümün cebinden sigara paketimi çýkardým.

Bekliyordum. Ne pahasýna olursa olsun kendimi affettirmenin bir yolunu bulmalý, aramalýydým.

Adam bana aldýrmadan konuþmasýna devam ediyordu. Yoksunluðumun, içimdeki burukluðun demlenmesinin belleðindeki karmaþada yeri yoktu anlaþýlan. Son sigaramdan acele bir nefes daha çektim; Acaba o da benim gibi eþinin sesini duyabilmek için mi gelmiþti buraya? Yoksa basit bir kavga sonucu hayatýný adadýðý insaný yitirme korkusu mu sarmýþtý benliðini?

Varsayýmlar giderek baþýmý aðrýtýyordu.


Konuþmanýn yalnýzca iç sesin doðrularýný kabullenmekle tatlýya baðlanacaðýný biliyor olmalýydý!

Hýzla çýktý kulübeden.
Yüzündeki ifade paramparça olmuþ bir hayatýn izlerini yansýlýyordu.
Kentin üzerine çöken sis tabakasý daha da yoðunlaþmýþtý. Yeryüzüne inmiþ bulutlarý yararak, bana doðru yaklaþtý. Soluðunu yüzümde hissettiðim an gözlerimi kapayýp, kýsa aralýklarla yerini ardýlýna býrakan fotoðraflarý izledim perdede;
Her gün okuduðumuz, önemsemediðimiz, duymak istemediðimiz üçüncü sayfa haberlerinde görüyordum kendimi. Yüzümü seçemiyordum. Yere düþen bedenimin farklý anlarda çekilmiþ fotoðraflarý konulmuþtu gri sayfaya. Yüzümü göremiyordum. Üzeri bir gazete kaðýdýyla kaplanmýþtý. Görülmesi yasaklanan, insanlara dehþet veren beis bir nesneydi sadece. Gözlerimi açtýðýmda flaþlarýn parlayan ýþýðý eþliðinde, küçük bir Ýsviçre çakýsý ya da fakir bir sokak satýcýsýndan alýnan kelebeðin soðukluðunu hissedecektim.

Gerilime kapandý sezgi.

Ceplerimi yokladým. Boþ sigara paketinden dahasý yoktu. Kulübeye girdim.

Saat üçe geliyordu. Þansýmý üçüncü kez denemeye karar vermiþtim. Bu sefer kulübe boþ deðildi. Adamýn üzerinde siyah bir pardösü vardý. Telefon kulübesine yaklaþtýkça onu daha ayrýntýlý görmeye baþladým. Evliydi...