Sanatçý, toplumda uzun çalýþma ve çabalardan sonra alnýnda ýþýðý ilk duyan insandýr. -Atatürk |
|
||||||||||
|
Uyurken gözlerine bakýyorum. Biraz açýk kalan perdesinden bakmak istiyorum rüyasýna.Ama kan yürümüþ kar yaðmýþ tepelerine.Uyanmasýný bekleyemeyeceðim. Islattýðým pamuklarý eklemlerinde gezdiriyorum. Soðutmaktan korktuðum bedenini ellerimle morga sokuyorum sanki. Teninin kýl köklerindeki ürpertisine takýlan ellerim, okþamayý özledi yavrum. Büzülüp yatarken ellerini iki bacaðýnýn arasýna alýþýnýn ayazý vurdu kalbime. Bir kalksaydýn o yataktan! Dizlerini kanatman, diþine et kaçmasý, ya da kafaný vurman kadar çabuk geçseydi acýsý.Televizyona yaklaþmandan, bilgisayar karþýnda çok kalmandan, öðününü atlamandan, uyku saatini geçirmenden, hoplayýp zýplarken terlemenden daha büyük bir badire habercin yok sanýrdým. Oysa þimdi belden aþaðýsý olmayan bir özürlünün, aþaðý sarkan entarisi gibi bacaklarýna uzanmayý bekleyen bir örtüyüm ben. Bir sebebi yok. Ateþin var. Vücudunun krallýðýn huzuruna çýkmýþ bi köle gibi ,iki kolundan tutup çekiþtirildiðini görmekten çok muzic duyuyorum. Baðýrsam senden çok uzakta bir hücreye kapatýlacaðým sanki. Kýrbaç seslerinden çýkan ahlara bile razýyým. Yeter ki ÖLME! Boðazýma yýðýlan uykusuzluk, kalbimi üstüne çektiðinde besbeter bir hal alýyordu. Bir birim düþen ateþin, buçuklarýn, 37 derece altlarýnýn , doðum lekesi gibi bende kalacak sancýlar olmasýndan korkuyordum. Eðer öyle olursa ben cehennem kazanýndan bir kepçe alýp, ateþin ellerini sýkýp oradan ayrýlýr mýydým? Hayýr. Saçlarýmýn diplerine kadar deðil, kemiklerimin de odun gibi tutuþmasýna kadar beklerdim. Öyle bir þey ki, kuyuya, avluya, denize, yaðmura bu kadar yakýnken bu ateþ söndürülemiyor. Öyle bir þey ki yataða baðlý günleri ayaða kaldýracak adýmlar için ilklerinden bile daha çok zorlanýyorsun. Öyle bir þey ki aðzýndan bir þey girebildiðinde bunun adý ilaç oluyor ve maalesef emziðin batýrýldýðý þeker kadar çabuk geçiyor býraktýðý tat. Her yutkunmamda midemde oluþan tokluk hissinin yüzüne öfkeyle çarpýyordum kapýyý dilenciye yaptýðým gibi. Yavrum iyileþsin Allahým! Al bendeki caný. Birkaç kesik at istersen bileðime. Birkaç yumruk vur mideme. Birkaç kurþun sýk þakaðýma. Hala ölmüyorsam, yavrumu bekliyorumdur iyileþsin diye.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Hülya Okur, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |