Son günlerde bir haller oldu bana.Ben benmiydim yoksa başka birimi bilmiyorum.İçimde bir korku var ama ne olduğunu bir bilsem.Nefes alamıyorum, sanki boğuluyorum.Sokaklar zifiri karanlık adım atsam yutacak beni öyle hissediyorum..Korkumu belli etmemeye çalışsam da korkuyorum işte.Sevdiklerimi, canım dediklerimi incitiyor kırıyorum.Ne biliyim işte elimde değil.
Tükürüyüm ben böyle kaderin içine.Hiçbir zaman gülmedi ki yüzüme..Felek tokadını indirdi de indirdi üst üste.Allahaısmarladık demek gelmedi içimden kimseye.Biliyordum gitmeyecektim.O kadar çok dua edenim vardı ki !!!! Rabbim geri çevirmeyecekti dualarını.Bir ara düşündüm sevdiklerime, canım dediklerime, ’’Allahaısmarladık hakkınızı helal edin’’ demeyi ama bir türlü cesaret edemedim.Onları üzmekten, kırmaktan korktum hep..
Kader işte kime şikayet edeceksin ki? Yaşanacak ne varsa yaşanmalı,engel olmak ne mümkün.Kadere inat ne varsa yaşanmalı.Öyle yada böyle, iyi yada kötü, yaşanmalı işte. İyiler neyse de kötüler öyle bir koyuyor ki insana .Kaldırabilene aşk olsun.Çok şey yaşadım, ama hiç altında kalmadım. Rabbim öyle bir kuvvet verdi ki,kimse sırtımı yere getiremedi, getiremeyecekte..
Batasıca dünya, neden böylesin? Neden bu kadar acımasız, bu kadar gaddarsın.Yüklendikçe yükleniyorsun üstüme. Hiç çabalama, çaban boşuna, sen ne kadar yüklenirsen üstüme ben o kadar kuvvetleniyorum. Yıkamayacaksın beni, sana asla yenilmeyeceğim. Her ne olursa olsun kazanma zevkini tattırmayacağım sana.Çünkü kazanan hep ben olacağım da ondan. Sevdiklerim için, canım dediklerim için hep kazanacağım, kazanmalıyım. Rabbimin izniyle bunu da kazanacağım. Bunun da üstesinden gelmeliyim.Yeni bir kimlik, yeni bir yüzle yaşamaya başlamalıyım, sımsıkı sarılmalıyım hayata.Onlar için sevdiklerim, canlarım için. Ben olmazsam olmaz bunu biliyorum..
Hayat kadere inat sil baştan yaşanmalı diyorlar ya. Bende öyle yapacağım. Hayatı kadere inat sil baştan yaşayacağım..