Eflatundun,
soyuttun sıfır kadar.. Önce gülüşün yakıştı bana, sonra asi bakışların.. Zamansız gelen bir Nuh Tufanıydın.. Yalınayak gelişlerin savurdu benliğimi..

Uzak kıyılara, kör kuyulara kapat beni seninle..
..

Sana uzanmak Eflatun, ellerimle bir heykeli işlemek gibi, aşkı işlemek bedenine.. Dudakların ki yuvasıdır dudaklarımın, bedenin ki resmeder suretime bilmediğim anlamları..

Gelmelisin bana hiç farkında olmadan..
..

Ah Eflatun dokunabilmek sana, uzanabilmek uzak kıyılardan mahrem kuytularına..

Sen ki güldüğünde Acem kentlerinde ateşler yakılır, ateşlerden gizli gülmelisin bana..
..

Mahkumunum gizli dehlizlerinde, gözümü dağlasın bakışların, dudağımı mühürlesin öpüşlerin, yaksın tenimi tenin,buna ihtiyacım var..

Üryanlığın ki gezemediğim bir büyük sahra, aklımın ölüm tarlasında..