Bir rüzgardır yaşamak gelip geçici.
Sürüklenirsin peşinde,
Dalından kopmuş,
Kurumuş bir yaprak gibi.
Bazen köhne bir meyhanede,
Durdurmak istersin zamanı.
Peş peşe kalkan kadehlerle,
Bir esriklik çöker üstüne.
Acı, tatlı nice anılar,
Dizilir gözlerinin önüne.
Ağlarsın,
Göz yaşlarında boğulursun.
Ağladığını sezer,
Senin gibi dertlinin biri.
Gelir yanına çöker,
Ahlar vahlar içinde.
Terkedilmişliğini anlatır sana.
Hiç yaşamadığı
Ama,
Yaşadığını sandığı,
Aşklarını anlatır bir, bir.
Sen de dökersin içini ona.
Rahatlarsın.
Böyledir bu meyhane dedikleri.
Kadehler boşalır,
Sigaralar biter paketlerde,
Mezeler tükenir.
Biter mi dertler?
Bitmez.
Meyhanenin kapanma saati geldiğinde,
Vedalaşıp ayrıldığında,
Dertlerinle baş başa kalırsın yine.
Bir rüzgardır yaşamak,
Anlatılmaz acılar içinde.
Bu gün nereye savrulursun,
Yarın nereye bilinmez.
Yeni bir aşkla,
Umutlar yeşerir gönlünde.
Dünyaya yeniden gelmiş gibi olursun.
Gülersin o ağladığın günlere.
Hiç bitmeyecekmiş gibi,
Uzayıp gider o mutlu günler.
Bir ihanet rüzgarı eser delice.
Koparır seni kökünden.
Alır götürür yine
O eski acı dolu günlerine.
Bir rüzgardır yaşam,
Anlaşılmaz acılar içinde.