YİNE BEKLERİM!
Kimi zaman korkularım ben olur ben korkularım. Sensizlik sarar koyu gri rengine hayatın solukluğunda sanki hiç yok olmayacakmış gibi. Şimdi çalan şarkı da der ki; “Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem!” Gidiyorsan sen git! Beni gittim bilme! Son kez geldim bil! Sen varken varlığına tapınmak gibi bir şey bu kahrolası özlem! Sen gitme ben gidemem! Kalan olmak zor değil gidene yanmak zor! Sus sessizliğine ihtiyacım var! Son kez sus! Son düşüşün sessizliğine yanmak istiyorum! Ben gidimce sen kalmayacaksın işte bu yüzden gitmem gidemem! Her yalanına katlanır da gidemem! Sen durdukça dünya durur dönmez gelir zavallılık timsali kantoplarıma! Durmak zor gelir tembel aşk yoksunu bedenine bilirim! Acının soğukluğuna katlanamazsın sen! Sen ben değilsin emin ol olamazsın ben acılarla büyümeyi göze alan korkunun ta kendisiyim! Paranoyak mı? Evet Paranoyağım! Sensizliğin paranoyalarına dalmış bir korkağım! Ben gitmem gidemem! İşte bu yüzden senin yolun açık olsun! Sensizliğin tadına, acısına varmak için ben biraz daha buralardayım! Yine beklerim!