Ey,
Sebepten bir sebep; sebepten bir varlik olan! Gonullere nursun. bir sururdur senle hersey... Asikardir butun gizliligin altinda guzelligin.
Sen ey,
gokyuzu karanligini yirtarcasina dogan essiz gunes!
Ay, senin golgende kaldi bugun; yildizlar alemin en pahali gerdanligini olusturdu senin icin. Bir anlik tebessumun bedeldi dunyaya.
Tebessumun sahibi, gul ki, yediverenler yetissin bicare gonullerde.
Gun senindi, sen gun; gul oldu... Terinden gul, teninden gul, oldun bir umman-i gul!
Terennumden dogan bir tebessum. Sen var oldukca oldu bir tebessum, bin yillik bir sevap.
Sen, bir`in icinde bir olan!
Bir ve tek artik hercumerc oldu, sen sebeb-i mahluk oldugun gun.
Oldugun gun ...
Bir yildiz parladi o an, gokyuzunde gunes gibi.
Yeryuzunun bir karis topragi ah etti, "goreyim" dedi. Kiyama durdu kainat temasa edebilmek icin sen`le bir an. Bir lahza gorunmek icin zikr-i yaprak
tum zerre adedince yere serildi, oldugun gun.
Ey ask-i cihan!
Sensiz neylesin aski, mecnunu fukara...Leyla sendedir , bende ki leyla kimene...Ey karanlik gece leyla! Gonlumu aydinlatamayacak kadar bir hicsin bugun.
Ask ki, sadece anlamini o`nda buldu.
Guzeller guzeli,
gozyasina ruh veren.
Aleme insirah verdin, ruhlara bir mana; ezelde sen, ve varsin ebedde ey guzel.
Ey alá nur,
kavruldu cihan bir bakisinla...nurlar otesindesin...dokundugun hersey, adeta cennetten bir mujde almiscasina bayram etti o gun.
Sen ,
sevgililer sevgilisi...
Gulmemislerin gun yuzu...
aydinlik sabahlarin ,
karanlik gecelerin,
asr`in,
yedi kat semanin,
ve bicare gonullerin tek sahibisin.