Yalanlarla başlayan bi oyundu. İçinde kaybolduğum bir serüvendi. Bir yürek ki içinde var olmanı istediğim, ama çarpıntılarını da yok etmek istediğim...
Ayın denizde bıraktığı görüntü gibiydin. Gündüz yoktun, bulutsuz geceler yüreğimde yaşıyordun.
Ama sana hiç güvenmiyordum...
Sevginin tanımını sorsalar sana, susardın, sessizlik sanırdım cevabını sonra...
Beni sevmişsin dediler,ama sadece dediler...
Bir varmış bir yokmuş gibiydin masallarda ki gibi.Uzun sürsün isterdim okuduğum bu kitap ama acı da vardı için de bir tutamdan fazlaydı sanki,seni okumak bana göre değildi sanki...
Ben seni yarılamadan bırakmıştım şimdi...
Ama tam bıraktım derken tam bulutluyken hava neden ayın şavkı göründü gözlerime...
Neden okumaya başladım seni?
Ya ben gerçekten sevdim ya da dedim ya masal kitabı bu, yarısından okumaya devam etmek istedim.
Bitince bizde anlarız elbet sevgimiydin masal mı, yoksa yalan mı?