İpleri çözülmüş bir kukla
Ve asılı olduğu iplerin sonu görünmeyen
Ve sonsuz kere sonsuz bir çaresizlik oyunudur bu dünya.
Nereye gitsen kanlı bir duvar
Arkasında ise herkesin göremeyecekleri var.
Bedeni çatlamış kuklanın,
Yağmurda su,
Güneşte ışık geçiriyor içine
Ve çatlaklardan görünüyor masumiyeti.
Bu bir kukla;
Dilsiz, sağır ve yemeyen
Ve doymayan
Ne ağlamasını, ne gülmesini bilen
İpleri kimin elinde olduğu bilinmeyen
Ve beyaz bir perdede
Bıçak, üstünde yatan bir kukla.
Bu bir masumiyet
Bu asılı iplerin sonu görünmeyen dünyada
Kanlı duvarların içinde
Canını cansızlaştırdığımız bir kukla
(Bu bir masumiyet.)