Avuçta kaybolacak bedenime
Ýlk nefes senin ciðerlerinden akar
Huzuru içinde yaþarým
Hiç yaþamayacaðým kadar
Duyuyorsun deðil mi
Yuvamdaki
Yuvandaki
Sevinç çýðlýklarýmý…

Koparken göbek baðýndan
Savruluyorum hayat sonsuzluðuna
Ellerimden tutuyorsun
Mavilere koþacak
Bir yürek emziriyorsun baðrýma…
Kokunda uyurken
Ýzliyorsun deðil mi
Yüzümdeki izdüþümünü
Sevdanýn ve anneliðinin…

Duyuyorum
“Yavrum” sesi yayýlýr
Tüm hücrelerime…
Bu ses
Ruhumda iþlenir de
Düþer dilimden
“An-ne”…
Duyuyorsun deðil mi
“An-ne”…
Bu ses
Acýya sürgünlerimde
Sana yükselip,
Sonsuzluða eriþecek…

Kanýn beslendiðim
Yerim bakýþlarýnýn karþýsýdýr
Kalabalýktaki korkularým
Avuçlarýndaki sýcak tere sýðýnýr,
Her þeyim sensin
Hiçbir þeyin farkýnda deðilken
Biliyorum
Býrakmazsýn deðil mi






Karanlýk gecelerde
Sabahý gören öyküler okudum
Umuda yol alan gözlerinde…
Temiz harflerini
Düþürdüm tümcelerime
Ve
Çýkýyorum bahçemizden
Bekler beni
Zulümler,kavgalar
Ama boyun eðmem deðil mi
Sen siper ettin
Göðsümü haksýzlýk illetine..

Þimdi uzaktan gelen
Bir türküdür sesin
Seni duyar, seni söylerim
Her þeyim sensin
Hiçbir þeyde olmasan bile…
Biliyorum
Aldýðým nefes halen senden
Sen nefes almasan bile…
Biliyorsun deðil mi?


Mart2007