Bense,
Hâlâ kırılmış yüreğimle,
Kırgınlığını yaşıyorum hayatın.
Ve bir sabah kahvesi içerkenki,
Dinginliğindeyim,
Sensizliğin.
Susmuşum,
Ve bekliyorum,
Yalın ayak, çaresiz, Çırılçıplak yüreğim,
Ve kahrolası unutkanlığım.

Eylülse eğer yüreğimde hissettiğim,
Bahar bahçelerin bağ bozumuysa,
Ve dolmuşsa gözleri bulutların,
Dokunsalar hani ağlayacaksa,
Dokunma sakın,
Ağlayacağım yoksa.

Ve bir bulut altında,
Çırılçıplak bedenim,
İliklerime kadar ıslanacağım.

Ve biliyorum ki ben,
Bu unutkanlıkla birazdan,
Gene ağladığımı da unutacağım,
Neye ağladığımı da,
Niye ağlattığını da.

Yemin etmemiş miydim oysa,
Seni çabuk unutacağım….



Eklenme Tarihi : 9/9/2007