Rüzgar Adam Ece Kızın Hikayesi

Bir adam varmış,
Rüzgar adam derlermiş .
Deli dolu neşeli bir adam
Herkesi mutlu etmeyi seven
Sevdikleri mutlu olduğunda sevinen bir adam
İnsanlarla her şeyini paylaşmayı sever
Ve en çok da sevgisini dağıtırmış
Kendine kalmayacağını bildiği halde..

Bir adam varmış,
Sanırmış ki sevgisini vermesi yetecek
Sevilmesi için.
Sanırmış ki ,
Bütün o içindeki kalbindeki sevgi
Ruhundaki iyilik ,
Her şeye çözüm olacak.

Oysa bütün bunlar o adam icin sadece hüzün
Gözyaşlarına neden olurmuş...
Kimi sevse mutlaka bir karşılık beklemiş sevdikleri
Kimi para eğlence ..
kimi ise içinde birikmiş olan
Acıları ona çektirip rahatlamak

Rüzgar adam yemin etmiş sevmemeye
İnsanları sevip mutsuz olmaktan bıkmış o adam.
Ve karar vermiş sevmezse üzülmez sevmezse acı çekmez
Oysa hep inandığı şey sevdikçe daha mutlu daha basarili olacak
Sevdikçe hayattaki bütün iyi şeyleri üzerine çekecek
Hayat ,seven insanlara daha bir eli bol davranır diye inanırmış.

Tam yeminini tutup bütün sevdiklerinden kaçıp
Yeni sevgilerden uzak durmaya başlamışken.
Alışmışken yalnızlığına
Bir tene dokunmanın ne olduğunu bile unutmuşken
Günün birinde , bir ece ile tanışmış sanal ortamda..
Ne olacak ki sanal burası nasılsa kapatınca kaybolur
gider demiş.
Ama kaybolmamış varolmuş hayallerinde Ruzgar adamın
O ece ki gününü gecesini ona bağlamış adam.
O hastayken hasta olmuş o olmadığında
Varlığını unutur olmuş.

Günler geçtikce daha çok sevmiş
Sevgiyi unutan adam
Özlemi hatırlar olmuş.
Özlem sarılmayı sıcaklığı hatırlatmış adama
Adam istemiş ecesi kaçmış görmekten görülmekten
Adam ağlamış
Ece gülmüş bir gün ama simdi değil demiş.
Dayanılmaz olmuş
Sevgi ağırlaşmış özlem ölmek demek olmuş adam için.



Ece umursamaz ece ilgisiz ece herkesin ecesi olmak istermiş
Gözünün önünde kaybolup gitmiş adam ece fark etmemiş.

Bir adam vardı ya, hani sevgi dolu , sevgiyi dağıtan o adam
Yok olmak istemiş sonunda dayanamamış.
Rüzgarda rüzgara karışmak istemiş.
Kafa tutmuş rüzgara...
Ben senden hızlı senden daha özgürüm diye
Denemiş son surat gitmiş gitmiş ama rüzgarı geçememiş
Rüzgar adam..
Başaramamış.

Bu sırada o kendinden çok sevdiği ecesi
Yükselmiş kraliçe olmuş.
Gecelerini hükmederek geçirmekteymiş..
Sevgisi uğruna ölmeyi kalkan o adamı küçümsemiş
“Rüzgar adamı sevdin mi ? “diye soranlara sinirlenmiş
“Hayal kurmuş o bana nasıl ulaşabilirdi ki demiş...”

Rüzgarlar taşımışlar bu kelimeleri fısıldamışlar
Hem kalbi hem vücudu yaralı adama.

O adam bir kez daha yok olmak istemiş gözleri yaşlı
Bir kez daha yeminini tutmadığı için kendine kızmış.
Kalbine kızmış sevmeye kalktı diye bir eceyi..

Ve o adam artık yasarken kaybolmuş bir adam...
Belki canlı görünüyor oradan bakınca
Ama o adam kendini cezalandırmış bile çoktan.
Rüzgarlara meydan okuyamayacak ..
Rüzgarlar özlemiş geceleri otobanda
Son süratle giden adamı
Yollar özlemiş, ama nafile..
Artık asla rüzgarla yarışamayacak ..
İstese bile RüzgaR adam.

Rüzgar adam ruhsuz adam olmuş
Kaybetmiş hislerini duygusunu neşesini
Ve bir daha kimse onu görmemiş..

Ece kız kraliçeliğine alışmış ,
Devam etmiş , uğruna kavga ettiği
Sanaldaki hükümdarlığına .
Unutmuş rüzgar adamı
Ama ne zaman sacları aniden hafif bir rüzgarda
Sanki bir elin okşaması gibi hafifçe dağılsa
O zaman hatırlar üzülürmüş ..
Yok ettiği rüzgar adamın gerçekten o geceden sonra
Rüzgarlara karıştığını bir tek o bilirmiş çünkü.