Bu Garip Hallerim

ellerim gitmiyor ki kaleme
kaðýdýn da rengi soluk
boðazýmda
yumruk olmuþ dizeler
gözyaþlarým iniyor
oluk oluk

kelimeler kifayetsiz kaldý
anlatmaktan acizim
dermansýz derdimi
hasret yüce daðlarý sardý
bir türlü yýkamadým
vuslatýn bendini

bütün yollar tutulmuþ
daðlarý sarmýþ ihanetin kokusu
hançeri sokulmuþ
kalleþliðin,
ciðerlerim yanar
önüm, ardým kahpe pusu

bir yaným da gün doðar
gün batýmý diðer yaným
deli boranlar kucaklar beni
kalmýþmýdýr ki acep geride
dua edecek bir aðlayaným

bir ara
yalnýzlýk huzur verir
çölde serap misali
karýþmak gelir kalabalýklara
içimden arasýra
tanýmasa da beni ahali

anlatmakla bitmez benim
bu garip hallerim
hep boþluða salýnýr
nasýrlý ellerim.....
hep boþluða salýnýr
nasýrlý ellerim....

Yavuz Bal