Hayatın her basamağında bir denklemin parçası gibidir insanoğlu,
Rakamların yaşantısı ile sarsılır tüm doğruları.

Güneşi gördüğü günlerde tamsayı gibi gerinirken,
Rüzgar ve fırtınada solda sıfır gibi ezilir.

Duygular yoğunlaşınca matematik başlar
Beyinlerden kalbe doğru,
Mutluyken pozitiftir değerinin sıfatı mutlaka.
Hüzne gömüldüyse eğer yüreği bir eksi işareti yerleşir isminin başına,
Kişiliği silinmiştir ve negatiflik ele geçirir benliğini işte o zaman.

Yalnız iken eksilir günleri hayat bağından salkım salkım,
Kalabalıkken toplanır keyifleri birbiri üzerine teker teker.
Sevip sevilirken çarpılır değeri, kat be kat misline çıkar,
Terkedilmişken bölünür kalbi, elde kalanlarla yaşar.

Yola çıkıldığı andan itibaren çok bilinmeyenli bir denklemdir hayat,
İlk hangi parantezin içini çözmek gerektiğini;
Sadece bu bütünün tamamına, uzaktan bakabilen anlar.