“Sessiz bir törenle uðurlandý cesur kral. Baþucunda sadece, onu sonsuz aþkýyla seven sadýk Arwen vardý.”



Son büyük savaþýn üstünden uzun yýllar geçmiþ, barýþýn hüküm sürdüðü Gondor ’ da, halk günlük iþlerine devam ediyor, kýrmýzý mevsimde Rohanlýlar’ la buluþup kardeþlik festivalini düzenliyorlardý. Bu festivalin tabiî ki olmazsa olmazlarý buçukluklardý. Onlarýn akrobatik ve basit büyüler içeren gösterilerini izleyen herkes eðleniyor, gülüyor kimi zaman karýþýk halklardan oluþan bu topluluk þarkýlar ve danslar eþliðinde kahramanlarýný anýyorlardý.


Her festivalde alýþýla geldiði gibi Shire’ in en yaþlýsý ve bilge yönetici Sam, baþta kadim dostu Frodo olmak üzere bütün yüzük kardeþlerini ve onlarýn maceralarýný anlatan uzun þiirini okumak için kürsüye yaklaþtý. Biraz tedirgin gibiydi sam, kýzý Nira ona yardým ederek kürsüye çýkmasýný saðladý. Birkaç aydýr babasýnýn bu düþünceli ve tedirgin hali onu üzüyor ancak her sorduðunda babasýnýn o komik yüz ifadesiyle “ Bir þeyim yok, galiba yaþlýlýktan” cevabýný alýnca, yarým kalmýþ düþüncelerle geri çekiliyordu.

Festival bitmiþ herkes evine çekilmiþti. Sam Aðaçsakalýn hediyesi olan kök sandýðý açtý ve içinde uzun dut yapraklarýyla sarýlmýþ, küçük tahta kutuyu çýkardý. Aðaç sakaldan gelen bu kutunun içinde hayvan derisine yazýlmýþ bir satýr vardý… Bir aydýr her gece gizlice odasýna çekilip bu satýrý okuyor, þaþkýn yüzü ve düþünceli tavýrlarýyla, sanki satýrda yazýlanlara inanmak istemiyordu….

Festival bitimi güzel lady Eowyn, eþi Faramir’ le beraber o gece Rohan’ a gitmiþ, gece kralýn toplantý odasýnda Kral Eomer’ le hararetli bir tartýþmaya baþlamýþlardý.
Eomer tüm siniriyle Faramire baðýrýyordu;

—     Kraliçe artýk yaþlandý. Habercilerimizden duyuyorum sürekli o mezarlýkta geçiriyor zamaný. Gerçi habercilere ne hacet ne zaman ziyarete gelsek mezarlýkta aðýrlýyor bizi. (Gülerek)Sanki Kral yerinden kalkýp ta aramýza katýlacak

—     (Kaþlarýný çatarak)Saygýlý ol Eomer O hepimizin cesur kralýydý. En azýndan onu yad ederken hatýrasýna saygý gösterelim. Unutma O olmasaydý biz þimdi burada olmazdýk.


—     Sakinleþin beyler. Kardeþim Eomer ve sen kocam Faramir þu anda konuþmamýz gereken asýl konuyu unutarak anlamsýz bir tartýþmaya sürükleniyorsunuz. Emin olun ki Aragorn’ u hepimiz çok severdik, (Bir damla göz yaþý yanaðýndan akarken, cümlenin devamýný eski hislerini anarak içinden tamamladý Güzel Eowyn. “ bazýlarýmýzsa hep sevecek” )
Þimdi kraliçenin ruhsal durumunu tartýþmanýn sýrasý deðil, Diras da annesinin bu durumu karþýsýnda endiþeli, ama yabancý komþular hakkýnda söylenenleri en az bizim kadar ciddiye alýyor. Ve en azýndan gizli bir ulak göndererek onlar hakkýnda bilgi edinmek istiyor.

—     Evet bunu bana da söyledi festivalden önceki akþam. Tedirgindi. Balkonda yýldýzlarý izliyorduk bana dönüp;
Benim Kral olmak gibi bir hayalim elbette var. Ama þu an bunun için yeterli olmadýðýmý biliyorum, ama yiðit ve bilge bir krala her an ihtiyaç duyuyoruz. Ey amcam saydýðým Faramir Kral olmak için annemle görüþ. Ordu baþkumandaný sensin. Diyarýmýzý koruduðun gibi adaletle yöneteceðinden de þüphem yok. Sana olan desteðim annemin seni krallýða çýkarmasýný saðlayacaktýr. Ama önce gizli bir ulak bulmalýyýz, yabancý komþular hakkýnda bilgi edinmeliyiz. Ben iki gün sonra arifler konseyine danýþmaya gideceðim. Onlardan cesur ve büyü sahibi bir ulak isteyeceðim….

—     Faramir ulak konusunda size en saðlam savaþçýlarýmý verebilirim yiðit ve zekidir ler. Ama krallýk meselesini daha sonra konuþalým.


—     Tamam Eomer. Ancak senden ulak için savaþçý deðil en þeçkin atlarýndan istiyorum. Ve bu konuþulanlar þu an için burda kalsýn zamaný gelmeden halkýn duymasý iyi olmaz.


Bu anlarda Kraliçe Arwen her akþam yaptýðý gibi daðdan topladýðý gelincikleri eþinin mezarý üzerine dizerken, elfçe yas þarkýlarý söylüyordu. Sesi rüzgârýn yapraklara dokunuþu gibiydi. Yaðmur sularýnýn daðlar arasýndan süzülüp, kayalara þekil vermesi gibi dinleyen herkesin yüreðinde elim bir kederi þekillendiriyordu. O þekil ölümlü bir bedene ve ölümsüz bir sevgiye sahip olan, bilinen kahramanlarýn en cesuru ve alçak gönüllüsü Aragorn ‘du.
Ve þimdi Ay ýþýðýnda silüeti týpký babasýný andýran Diras annesinin bu hüzünlü halini sessizce izliyordu. Dayanamadý, sessizce yaklaþtý Elflerin Prensesi, Gondor’ un ve belki de Orta dünyanýn Kraliçesi Arwen’ e.

Onun yaklaþtýðýný gölgesinden fark eten Arwen, sessizce iç geçirdi. Ne kadarda babasýna benziyordu. Tek fark annesinden aldýðý iri, büyülü mavili gözlerdi.

—     Anne üþüteceksin. Hadi gel içeri girelim artýk. Yarýn devam edeceksin nasýl olsa.

—     Olmaz. Ay ýþýðý tam olarak gözlerine yansýyana kadar burada olmalýyým.


(Sonra kalktý. Diras ýn elinden tutup mezarý yan görünüþte görebilecekleri yakýnlardaki bir yüksekliðe oturdu. Oturduklarý yerden Aragorn’ un ve diðer krallarýn mezarlarý görünüyordu. Daha ötesindeyse Gondor’ un uçsuz bucaksýz ovalarý. Ay ýþýðýnýn, gecenin lacivert rengini açmasýyla ovalar mavi bir denizi, mezarlarda bu denize doðru yola çýkmýþ gemileri andýrýyorlardý. )

Sonra ay ýþýðý dik konumda en yüksekte bulunan mezara, Cesur Kral Aragorn’ un mezarýna vurmaya baþladý.
(Bir an bu görüntünün muhteþemliðine kapýlan Diras, mezarýn göðe çekildiðini sandý. Mezarýn göðe doðru yükselirken kapaktaki heykelin canlanmasý ve babasýnýn elindeki kýlýcý kaldýrarak kendini selamlamasýný hayal etti.)

—     Baba, büyük savaþlarýn fatihi, Muzaffer olman için, gereken gücü sana ne verdi. Söyle bana baba, söyle.

Beklediði cevabýn gelmeyeceðini biliyordu. Bakýþlarýný yere eðdi. Yüzünden içindeki boþluk belli oluyordu.


—     Gel! Ey Cesur Aragorn’ un, bana en büyük hediyesi. Gel! Babasýnýn en güçlü mirasý. Zaman yaklaþtý…

Koþarak Atlarýna bindiler. Sarayýn en yüksek kulesine sürdüler atlarýný. Arwen deli gibi sürüyordu. Atýný. Ama Gandalf ‘ýn yadigarý gölgeyele, binicisi Diras’ý Arwen’den önde götürüyordu hep. Sanki gideceði yeri biliyormuþçasýna koþuyordu.
Kulenin balkonuna geldiler. Arwen atýndan inip korkuluklara yanaþtý.

—     Baban söylemiþti. Ölmeden. Oðlumun kaderi benden farklý olmayacak diye. Her þeyin baþlangýcý, senin babaný görmenle olacaktý.

—      Anne o bir hayaldi sadece. Babam çok özlüyorum ve ona ihtiyaç duyuyorum..(bakýþlarýný karlý daðlarýn eteklerine saplayýp ) özellikle bu aralar…

—     Bunun sebebini bilmediðimi mi sanýyorsun, benim körpe fidaným. Ah benim cesur ama bir o kadar çocuk yürekli aþkým. Kaderimizde olaný yaþayacaðýz hepimiz. Bilsek de, bilmesek de. Baban da, bende birbirimizi severken olacaklarý biliyorduk. Ama aþkýmýz için her þeyi kabullendik. (gözü dolarak) Ayrýlýðý bile.

—     Anlýyorum anne. Anlýyorum.

Sonra yavaþça annesine sarýldý Diras. Ana, oðul bir süre gözyaþý döktükten sonra tekrar bakýþlarýný ufka gömdü anne. Yavaþça ellerini boynuna uzattý. Ve eliyle, boynunda ki zinciri çýkardý. Oðluna dönüp “bu artýk senin.” dedi. Ve oðlunun boynuna taktý. Kolyeyi.

Diras Akþam yýldýzýnýn boynuna takýldýðýna inanamýyordu. Babasýnýn annesine býraktýðý en deðerli hediyeydi. Kolyenin ucunu avucuna alýp hayranlýkla, ayasýnda bir yýldýz gibi parlayan bu nesneye baktý.

—     Anne dedi Anne bunu kabul edem….
(Lafýný bitirmeden karþýlýk verdi Arwen)

—     Sus küçüðüm. Akþam yýldýzý Sadakatin ve Ayrýlýðýn simgesidir. O ortaya çýktýðýnda, sahibinin yakýnda büyük zorluklara içinde olacaðýný anlatýr. Bende iken, eski parýltýsýný kaybetmiþti. Ama bak þimdi sende parlýyor. Baban söylemiþti. Ben öldükten sonra, onu selamlayacaðým ve akþam yýldýzý onun elinde parlayacak. Faramir ve bir çok ileri gelen saray ahalisi buna bir türlü inanamadý. Ama ben hep inandým Diras. Babana hep inandým. Þimdi Babanýn gösterdiði yiðitliði gösterme sýrasý sende…
—     Ama Anne ortada bir savaþ yok ki. Sadece tanýmadýðýmýz bir halka karþý þüphelerimiz var.
—     Peki ya þüphelerin doðru çýkarsa.
—     Bunun için erken. Önce ulak bulmam lazým. Ve onun getirdiði bilgileri krallar ve arifler le tartýþmamýz lazým.

—     Ne olursa olsun. Babanýn mirasýsýn sen Diras ve ayný baban gibi sende, kibirli bir kral yada cahil bir savaþçý gibi davranmýyorsun. Elbette konseyini topla oðlum. Dostlarýna ve bilgelere danýþ. Ancak bazen dostlarýn güveni, kararlarý geciktirir. Lider, bazen etrafýna danýþmadan, çevresindekiler için kendini feda ederek zafer kazanabilendir.


lacivert.

(J. R. R. TOLKIEN' e saygýyla.)