Bir bahar akşamı AĞRI dağında,
Etten duvar olup örülmüş MEHMET.
Düşmana amansız körpe çağında,
Havana, silaha sarılmış MEHMET.

İster boran olsun, ister tipi, kar;
Eyledi dünyayı hainlere dar,
Ölümden korkmuyor şahadeti var,
İMAN suyu ile karılmış MEHMET.

İnletiyor tekbir sesleri dağı,
Kurulmuş MEHMED'e hain tuzağı,
Son damla taşırdı dolu bardağı,
Sabr-ı EYYUB taşı kırılmış MEHMET.

Sulanır bu vatan kanla, terinden,
Yaralanmış, yara kanar derinden,
Yinede ok gibi fırlar yerinden,
Düşmana yay gibi gerilmiş MEHMET.

Türk coşarsa dünya, yerinden oynar,
Damarda şehadet şerbeti kaynar,
Bu hainler, bu yurdu, sanmayın çiğner,
Zalimin defteri dürülmüş MEHMET.

Silaha süngü takıp eline almış,
ALLAH deyip düşman içine dalmış,
Vücudu al kanlar içinde kalmış,
Gördüm can evinden, vurulmuş MEHMET,

DER MEFTUNİ ettikleri kalmasın,
Sen istedin, hain, yurda dolmasın,
Rahat uyu gözün açık kalmasın,
Keferenin leşi serilmiş MEHMET.