KABUSX
Bir gün eve gittim. Anlarta “bana köpeğe yemek at,” dedi. Bende yemek attım ve koştum. Köpek bana saldırdı. Bir amca beni kurtardı. Annem ve babam beni hemen hastaneye götürdü. Ben çok korktum. Hastanede beni Burdur’a sevk ettiler. Burdur’da hastanedeki doktor amca bana ne kadar güçlü bir çocuksun dedi. “Doktor amca benim kulağımı acıtma bende seni uğraştırmam,” dedim. Amca “tamam,” dedi. Bende amcayı uğraştırmadım. “Sen bana uğraştırmadın, ben de sana bir hediye vereceğim,” dedi. Çok merak ettim. O amca “bana yarın saat sekiz de gel,” dedi. Yarın olmasını beklemeye başladım. Akşam yemeğini yedik, saat on da uyudum. Sabah oldu. Saat yedide kalktım. Kahvaltı yaptım. Hastaneye saat tam sekiz de gittik. Doktor amca bizi bekliyormuş. Bana bisiklet hediye etti ve lokantaya götürdü. Sadece beni dinledi ve benimle konuştu.”Sen çok iyi bir çocuksun ,” dedi. Bir de telefon verdi, ama cep telefonu ve kartı da var ve de fotoğraf çekiyor! Amcayla fotoğraf çekildik. Annem ve babam merak etti; “ne yaptınız?” diye sordular. Bizde “konuştuk,” dedik, “yemek yedik,” dedik. Böylece köpek sayesinde bir dostum oldu.
Yazar: Ramazan YILDIRIM