ben bir geldim kış geldi
öksüz yaması kar yağıyor şehre
darbe halinde...
hangi ressamın fırça ihtilalidir Allah’ım
caddelere çöken...
titrek radyoda
üşüyen şarkının tınısı
kulağıma çarpan.
soğuğun kucağına oturmuş esmer kış...
herkes uykularda.
ruhuma dalmaya çalışırken uykular
gözüm bacaların bağrında
yanmaya meyilli,yangından uzak
öksüz yaması kar yağıyor…

kendimi şehre bağışladım bu akşam
canhıraş yalnızlık çığlıklarım sustu
felçli lambalara kurban karanlık korkularım
dar caddelerdeyim
korkusuz ama suskun
kara kaplı adamlara
berduşlara inat!
dik kafalı sokak lambalarına inat!

beni yalayan
kar tanelerine teslimim bu akşam
“isyanını sessizliğine gizlemiş
sahici bir kardan kadın”
sakıncalı bir tahammül içinde hayata
soğuk beni içsin demli çay niyetine
akşam beni kussun
çapraşık kaldırımlar üzerine
öksüz yaması kar yağsın...
sevmediğim sessizliğime
darbe halinde...