Geçenlerde bir dostumun evinde yaşadığım olayın şokunu hala üzerimden ata masamda bunu insanların faydalanması ve ibret alması noktasında değerlendirilebileceğini düşündüm dolayısıyla bunu yazmayı görev bildim.

     Yeni evlenen bir dostumun ilk çocuğu idi anlatacaklarımın başrol oyuncusu her nekadar kendisi insanları bu kadar düşündürücü bir olaya sevk ettiğinin farkında olmasa da…
Çocuk, bir elinde bebeği elinde televizyon kumandasını sımsıkı kavramış ve gözleri kitlenmiş vaziyette.Televizyonda ise son moda ithal dizilerden sihirli büyülü dizilerden biri oynuyordu maalesef.Dizi oyuncusu şahit olduğum dizi bölümünde ders çalışmak isteyen çocuğun beynine dersleri güya sihirler bir ufak parmak hareketiyle aksettiriyor.İlk bakışta bunda ne var diyebilir kendini kandırmak isteyen anne babalar ancak ufak bir beyin fırtınasından sonra umarım bana hak vereceksiniz.
     Biraz düşünelim…
Çocuğun aklına bu saye de ne öğretiliyor biliyor musunuz? Çocuk’a daha o yaşta çalışmadan emek vermeden ter dökmeden bir şeyler yapılabileceği gibi tembelliğe iten ve kişinin üretkenliğini tamamen yok eden bir anlayış o masum çocuklarımızın aklına zehirli bir yılan gibi sokuluyor. İşin acı olan tarafı ise tüm bunlar Babanın yanında oluyor. Şaşkınlıkla izliyorum olanları baştan aşağıya inceliyorum çocuğu ama top atsan duymaz deyiminin manasını da tam olarak anlıyorum desem yalan olmaz.
Şaşkınlığıma son vermeden daha da şaşırıyorum çünkü dizi arasına reklam girince çocuk çığlıklar atıp kendini yerlere savurmaya başlıyor anne babasını yumrukluyor.
     Bütün bu olayları gözlemledikten sonra pes diyorum ilk defa bu kadar içten.Annesini çocuğu oyalamak için televizyonu açıp karşısına oturttuğu için Babayı da bu olaylara seyirci kaldığı için kızıyorum Devleti de bu tür saçma sapan dizilere izin verdiği için…

Televizyon çağımızın gerçeği olabilir ama çocukların da tertemiz saf duygularını hiçe sayan ve saçma sapan şeyleri akıllarına sokmaya kimsenin hakkı yok! Reyting uğruna üç beş kuruş fazla reklam parası cebe atmak için geleceğimizi karartmayalım. Bu duyarsızlığa kayıtsız kalırsak çocuklarımızla beraber geleceğimizi de kaybederiz. Bu yüzdendir artık çocuklara büyüyünce ne olacaksın diye sorduğumuzda öğretmen doktor pilot olacağım cevabını alamamaktayız.Çocuklarımıza sahip çıkalım.Herkes anne baba olabiliyor ama kim kaybediyor kim kazanıyor bunu düşünmek lazım.Geleceğimize sahip çıkmak için ilkönce çocuğumuza sahip çıkalım..