Bin dokuzyüz on beşti. Sanki zaman durmuştu,
Denizin mavisinde, bulutlar kararmıştı
Çanakkale ufkunu bir toz duman sarmıştı

Akıbeti belliydi gelmişti bile bile
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Tekbirlerle çınlarken vatanın dağı taşı
Dağıttı bulutları Türk`ün iman güneşi
Bulunur mu cihan da Türk`ün başka bir eşi

Hiç karşı durulmazdı, bu kuret-i celâle
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Tüfekten toptan güçlü, yiğitlerin bakışı
Gemileri batıran, yüreklerin atışı
Bir yıldırım düşmesi, bir şimşeğin çakışı

Mevziler barut barut, düşman girdi menzile
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Bizimleydi Fatihler, Ak Şemsettin bizimle
Ufuklar aydınlandı, parlayan süngümüzle
Karşı durduk düşmana, iman ile azimle

Birlik olmuş milletim, verilmişti el ele
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


O günler kükremenin erkekçesi, mertçesi
Bugün se Çanakkale cennetin bir parçası
Şehitlerin kanıyla sulandı her parçası

Şahinsırtı, Cönkbayır, Arıburnu, Kumkale
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Bayrağın dalga dalga açıldığı tepeler
Şahadet şertebitin içildiği tepeler
Yedi renk çiçek sunar, yatıldığı tepeler

Erzincan`lı Mehmede; Koçhisarlı Kemale
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Ey binlerce şehide makber olan topraklar
Sevdiğini kefensiz kucaklayan topraklar
Bu aşk ile durmadan dalgalanır bayraklar

Yıldızların sevdası, bayraktaki hilâle
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Şehitsiz bir milletin vatanı vatan olmaz
Hoyratlar anlayamaz, imansızlar bilemez
Velhasılı geçilmez `Çanakkale Geçilmez`

Bir konuşsa anlatsa, dile gelse bir hele
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Hikmeti der şu küffar anlasın gayri bizi
Çağlar boyu bizimle nizam buldu yer yüzü
Türk`e karşı durulmaz, unutmayın bu sözü

Adı Türk`tür, soyu Türk. Yol ezelden ebede
Binlerce şehidimin makberi Çanakkale.


Hikmet ELİTAŞ