Enstantanik düşler kıyısıdır bakışlarındaki efsuni renkler
Kına yakıyorum gecelerimdeki serabi karanlığa

İltica mumlar söndürüyorum gözlerindeki eylül yıldızlarına
Nadide bir nüktedir belki de suskunluğundaki mozaik ezgiler…

Cam fanusun gizemliliğinde görebiliyorum saçlarındaki narin masumiyeti
Enlemi kozmik günahlar abidesidir gülüşün
Repliklerin ; kül yalnızlıklar portresinin sismik perdesi
Ey ekin gözlüm/ceren bakışlım!
Negatif ömürler boylamıdır yokluğun…

Dönüşü olmayan gemiler/fırtınaya karışan uçurtmalar düşüyor yolculuklarıma
Oyuncusuz tiyatrolar oluyorum ardından.
Güller seriyorum sularındaki berraklığa
Rahibe zamanlardır aslında güzelliğindeki uçurumlar
Utangaç yıldızlar kayıyor sözlerindeki dansa
Akrostiş dualar okuyorum ismine
Kahramanı sen olan bir masalla gömüyorum şiirimi…