Sensizliği
Yaşarken sokaklar
Çaresiz masumlaşıyordu

Pervazlara
Kuşlar konmuyor
Yapraklar kıpırdamıyordu

Seni
Yalnız halimde
Yaşatacakları arıyordum

Uzaklardan
Evinize bakıyordum

Senin
Bir gölgeni dahi

O kadar
Büyük bir özlemle
Saatlerce bekliyordum

Hiç
Olmazsa dahi
Ellerinde sofra bezini

Pencereden
Sarkarak çırpmanı
Sabırla çok özlüyordum

Senin
Sesin, nefesin
Edep içinde yürüyüşün

Her zaman
Ve durmadan
Benim hayalimi süslüyordu

Dayanılmaz kıldı
Takatsiz bıraktı ve sarstı

Sokaktan
Her gelen her ses,
Seni her zaman hatırlattı

Fırlıyordum
Birden pencereye
Seni arıyordum göreyim diye

Seste,
İzinde ve gölgelerde
Öylece hep seni yaşıyordum

Senin
Nefesine hasrettim,
Tenine yabancı bir nefestim

Hayalin
Dahi yetiyordu
Bana seni yaşatıyordu

Bedenim
Yalnız ellerim boş
Gözlerimde sessiz akan yaş

Seni
Nefesini, tenini
Ve her şeyini yaşıyordum

Sen
Neymişsin be hey yar
Beni ben olmaktan çıkartın

Seni
Senin haberin
Dahi yokken, içime aldım

Çaresiz kaldım,
Karşı koyamadım
Asla bunu yapamadım

Sen
Dirliğini yaşarken
Ne kadarda masumdun

Asla
Seni suçlayamam
Kem gözle hiç bakamam

Sen
Bilmesen de,
Hissetmesen de
Hiç beni görmesen de

Varlığın
Yetiyor dahi yetiyor
Bitmeyen sevgin içimi ısıtıyor