yıldızların hiç sönmediği bir havada sevdim seni. talan olmuş bir sevdanın yüküyle hiç olmamış gibi. ne sen vardın oysa nede yine sen. tanrıçaların yeryüzünde yaratılmış olduğunu seni görünce anladım, oysa yine yoktun sen. hiç olmamıştın ki zaten.idam sehpasına yürüyen bir insanın kalp atışlarında hissetim bitmeyen ruhunu. iliklerimi donduran bir soğukta birde. geleceğin günlere inat yaşıyorum şimdi kah orda kah burda, düşmeye on kala yalpalayan bir kuş misali... git ve bir daha hiç gelme eskiden de olduğu gibi ve ben seni hiç görmeyeyim bir daha ne kulaklarım görsün nede gözlerim işitsin.ve tüm bu yaşananları üstümüze yağan yağmurlarla örtecek bulutlar olmalı yeryüzünde. yağmurlar yağsın üstüne ve üstümüze toprak çatlasın utancından,şahit olduğu içinde ikimize...