Beylik laflar etmekle olmuyor dostum. Bey olmak lazım, beyefendi olmak lazım önce. Yoksa yüreğinle, dudakların aynı ritmi tutturmuyor ve sesin kulakları tırmalıyor.Ne olur anla beni dostum; lafla peynir gemisi yürümüyor. Oysa benim yüküm başımdan aşkın. Bana sözünün eri biri lazım. İnsan er olmayınca, beylik laflar etse de bey olamıyor dostum. Bu yüzden git başımdan dostum. Şarkılarını başkalarına söyle.Bak sana kargalar bile gülüyor.
Ağzın çok güzel laf yapıyor dostum. Sanki ağzından bal damlıyor. Eşek arıları başına üşüşüyor ve ayılar yanından hiç ayrılmıyor. Sakız çiğner gibi ağzın laf yapıyor. Şişirip şişirip konuşuyorsun. Kendini çok abartıyorsun dostum.Kimi kandırıyorsun dostum.B ak iki kelime bilenler bile sana gülüyor.
İnsan verdiği sözde durur. Söylediklerini kulakların işitiyor mu dostum? Bol keseden atıyorsun. İnsanları laflarınla avutuyorsun. Çok söz çene yorar dostum. Ne yapmaya çalışıyorsun. Beylik laflar ederek, kendine sözde bir krallık kuruyorsun.
Çok güzel konuşuyorsun dostum. İnsanları peynir gemisine yüklüyorsun. Sonra peynir gemilerini lafla yürütmeye çalışıyorsun. İnsanları fare yerine koyuyorsun dostum. Hep dört bacağının üstüne düşüyorsun. Şunu unutma ki dostum; itin, kopuğun bol olduğu bir dünyada yaşıyorsun. Dört bacağının üzerine düşsen de, bir gün seni ayaklarından yakalarlar dostum. Şunu da unutma… Bu hayatta, ya örs olacaksın ya da çekiç; ya sağlam duracaksın ya da sağlam vuracaksın.
Sakin ol dostum! Gerçeklerle yüzleşmekten korkma, aptal saçma toplumsal ön kabuller, beylik laflar, kategorizasyonlar bana sökmez dostum.
Başımdan git dostum. Boş laflara karnım tok benim. Peynir gemisine yükleyemezsin beni. Bırak beni. Ben suskunluğun olduğu yerdeyim. Benim olduğum yerde, sadece gözler konuşur. Gözlerde cennet hayalleri olur. Her bakışta ırmaklar çağlar. Gözyaşlarında cennet ırmakları ışıldar.
Sen git beylik laflar etmeye devam et. Kendine fil dişinden kuleler inşa et. Ne olur anla beni. Aç tavuk kendini buğday ambarında sanır. İnsanlara bağlardan, bahçelerden söz etmeye devam et. Onların başında horoz olmaya devam et.
Ağzınla kuş tutsan da artık çok geç. Sen dudaklarında jilet taşıyorsun ve beni çok incitiyorsun. Artık sözlerin yüreğime batıyor. Ne söylersen söyle, artık bana yol görünüyor. Geride seninle vedalaşırken bir hoşça kal kalıyor. Hoşça kal dostum, hoşça kal.