Lale tarhlarını yağmalayan gözlerini görmeden önce
Ben de şiir ya Sivas’ın küllerinde çoğalırdı
Ya da mayıs sallanırdı ipte

Mayınlara baktığında patlayan hatmilerden önce
Söz harmanında düvenciydim
Toprağa yasin okur
Ahlat dallarına muskalar asardım
Kasabalı sardunyalar el sallardı dizelerime

Ağzının incir kokusu uykularımı kaçırmadan önce
Leylak kaçamağı birkaç zaman oyalanıp
Yamalı dar sokakları, özürlü evleriyle
Bırakıp gidecektim bu şehri

Can çekişen o yaz, kuşdiliyle sevmeden önce
Sabah; akordu bozuk mahur beste
Uyku; küstüm çiçeği
Gece; ayet örtüsü
İhanet; Gemerek
Kabus; kızıldere
Gelincikler; kır sürtükleriydi
Ne başına taç yaparsın, ne yakanda durur ya!

Sevdalar; döküntüydü hurdalıkta
O yüzden inanmazdım seven bir başın sadece dizlerimde uyuyacağına

Ay; dilime düştü şimdi
Suya düştü
Masala düştü
Söylenti değil bunlar
Edgar’ın Kuzgun’una inat kuşlarım var artık
Öykü taşıyan, şiir çırpan

Ve sözcükler sensiz kalma tedirginliğinde
Bir eşkıyanın dağlardan hızla kaçışı gibi
Dökülüveriyor dilimden
Her satır arası sevgilim
Aşkımız nihaventten geçiyor

Şu gezdiğimiz denizlerin aşkına
Şiirde kal
Bizi üzme

Söylenti değil bunlar
Müjde! şiir büyüyor