Artık bir dergimiz var. Evet, sonunda başardık. Ünidağ ile başladığımız Dağ Yöresi’ni tanıtma ve kalkındırma sevdamıza bir kardeş daha ekledik: Kozalak Kültür Dergisi…

Ünidağ Basın Yayın Komisyonu olarak editör sorumluluğunu üstlendiğim dergiyi, başkanımız Mustafa Şahin ve emeği geçen onlarca üyemizle birlikte ‘canlandırma’nın heyecanını yaşadık. İlk sayısı olduğu için işimiz oldukça zordu.

Hayal satmak gibi bir şeydi bizimkisi.

Aksaklıklar oldu. Matbaalar istediğimiz tarihe yetiştiremedi. Ama her şeye rağmen yitirmediğimiz inanç sayesinde derginin peşini bırakmadık. Dergi çıkarmak zor iştir. İşin mutfağında olmak ise daha zordur. İnsanların damak tadıyla dilin inceliklerini birleştirmeniz gerekecektir. Ayrıca yürek isteyen emek isteyen bir iştir. Omuz verecek dostlar gerektirir.

İlk sayımızda dergimize destek olanlar her zaman en özel kişiler olarak kalacaklar. Yörenin ‘bir şey yapamama’ serüvenine inat eden kıdemli askerlerden oluşmuş bir ordu gibi onlar.

Peki, neler var dergimizde? Söyleşilerimiz oldu… Süleyman Demirel, Mehmet Ocaktan, Halit Ertuğrul, Faruk Anbarcıoğlu, Menteşeli Cengiz ve Egemen Korkmaz… Kaptanın veda yazısı gibi oldu. Bursa’ya ve Bursaspor’a…

Yöremize dair yazılar yazdı arkadaşlarımız. En acemi kalemleriyle hem de. Ustalaşmak istercesine. Uzaklardan İlhami Yıldız umut yükledi bizlere, Yılmaz Emen’in metallerinden sanata yolculuk yaptık. Kahvehane kültürünü anlattık. Velhasılıkelam dolu dolu bir dergi oldu ilk sayımızda.

Bize inanlara ne kadar teşekkür etsek azdır. İnanmayanlara kapak olsun demek isterdim ama bu yazı kapakta yer almıyor maalesef. Gençliğe güvenen ve yol gösteren tüm büyüklerimize bir kez daha, tüm arkadaşlarım adına, teşekkür ediyorum.

Dergimize ulaşabileceğiniz noktaları www.unidag.net sitemizden ve gazetemiz DAĞSES’in bir sonraki sayılarında duyuracağız. Bizi izlemeye, bazen de destek olmaya devam ederseniz altından kalkamayacağımız bir iş olmadığının farkına varacaksınız.

Derginin editör yazısından bir bölümü de sizlerle paylaşmak istedim:

“Bir hayalimiz vardı: Hayallerimizin önünde duranların olmaması…

Bu hayalimizden yola çıktık… Yolda bizi karşılayanlar oldu… Önümüzde duranlar oldu…

Şimdi ise sizin karşınızdayız… Belki bizi elinizde tutacaksınız… Belki yüreğinizde saklayacaksınız…
‘Günümüzde’ diye başlayan tüm önsözlerin güncelliğini yitirişine inatla yarınlara koşacağız…

İnsanların memleketlerini yazacağız, kardeşlerimizin umutlarını süsleyeceğiz…

Kısacası Koza’dan Kozalak çıkaracağız… Tohum olup serpileceğiz ülkemize…

Yoktan var etmek haddimize değil ama yokluktan bir şeyler doğabileceğini gösterdik…

İlkler özel, güzel ve bir o kadar da sancılı olur…
Güzelliği size, sancısı bize kalsın…

Varsa alacağımız üstü kalsın…

Yeni sayılarımızda yeni umutlarımızda görüşmek ümidiyle…”