..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
"İşimden büyük tat aldığımı söylemeliyim." -John Steinbeck
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Deneme > İtiraflar > Özlem Özcan




27 Haziran 2008
Bedel  
Özlem Özcan
Ve sen… Masumiyetimin en günahkâr gerçeği… Sen baş kaldırının en büyük hedefi, hayat böyle bir şey işte. Güvenin doruğunda gelen ihanetlerden ibaret.


:BIAD:

Hayat deyip geçiştiriyorum şimdilerde karşıma çıkan her melankolik yalnızlığımı… Söyleyecek bir şeyler bulamıyorum… Hayatıma dair ne kaldı ki anlatabileceğim, her kelimede aynı küskünlük karşıma çıkan ve hep ters düşen bir şeyler var dudaklarıma. Durmadan başa dönen bunaltıcı bir melodi bu kulaklarımda uğuldayan. Neden ben diye sorarken her seferinde bulduğum cevaplarsa içimin tatminkârsız tarafı…
Bu gece suçlu ilan ettim kendimi oysa. Madem benimdi tüm bu gariplikler, madem ben yaşadım ölmeyi en yaşanılası zamanlarda, o zaman sadece bendeydi uğur sayılan her şeyin uğursuzluğu…
Ayrılığın acınası bir yanı vardı ya da ben acıyordum her ayrılıkta. Bu yüzdendi bir suçlu aramam, iyi olana denilmez ki kimin sayesinde… Ve belki de hep aranmak için işlemiştim o anlamsız suçları.
Ve sen… Masumiyetimin en günahkâr gerçeği… Sen baş kaldırının en büyük hedefi, hayat böyle bir şey işte. Güvenin doruğunda gelen ihanetlerden ibaret. Tıpkı ben gibi, tıpkı seni silip attığım gecenin şaşılası uzunluğu gibi… O gecenin günahı gözümün sana daldığı her noktada olsa dahi!

Bir bedeli olmalı yaşamanın… İşlenen günahların bedeli değil ki cehennem. Cehennemin ta kendisidir bizi günaha mahkûm kılan. Hayat diyorlar ya, bu karmaşa işte. Nasıl karışıyor aklın seni ne çok sevdiğimi düşünürken… Bedel diyorum ya işte anlamalısın, benim bedelimdi uzağına düşmek. Başkaldırmalıydım hayata, bir yerlerde yaşadığımı hatırlatmalıydım. Onca yenilgi, onca ihanet banaydı. Bende bir yerlerden savurmalıydım tekmemi oyuna dâhil olmak için… Ve ben oyunla yetinemezdim bile artık, kazanan taraf olmalıydım. Biri kaybetmedikçe kazanılmaz bilirsin… Anlıyorsun değil mi?
Çılgınlık bu biliyorum. Senin bilmediğinse çılgınlık olduğu bilinenin verdiği haz… Sınırların bitiş noktasıdır çılgınlıklar ve sınırların kalktığı yerde başlar yaşamak.
Öç almak sanıyorsun belki bu gidişi, karşılığını bulamadığım her yalnız sevdamın hıncı. Oysa ben işlediğim her günahta dindirdim içimin ateşini, kor olmuş tüm acılarıma merhem saydım cehennemi. Ben öcümü senden alamazdım!

Sen sadece bedeldin ödenmesi gereken ve ben içimde ki cehennemi ancak günahlarla dindirebildim!




.Eleştiriler & Yorumlar

:: aYRıLıK...
Gönderen: perikizi nurperi / , Türkiye
9 Temmuz 2008
Son zamanlarda okuduğum en acıtan itiraftı bu!Gitmenin acısını iyi bilenlerin canını çok daha fazla acıtacak bir eser bu.Yüreğiniz dert görmesin,çok güzeldi...




Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın İtiraflar kümesinde bulunan diğer yazıları...
Kendime Aldanırken, Aradığım Gerçek...
Karalama
Eteğimde Saklı Taşlar

Yazarın deneme ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Ziyaret
Zamana Hükmeden Kadın
Ölü Veda
Yine Gel...
Senin Ayrılığın
Tek Gece
Raslantı...
Gayri Resmi Hatıralar Geçidi
Seni Değil, Adımı Unuttum...
Buzdolabından Pasta Çalarken

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Rüya... [Şiir]
Dilek [Şiir]
Gidersem Eğer... [Şiir]
Saklı Yalnızlık [Şiir]
Dinleme Faslı [Şiir]
Gizil Bilmece [Şiir]
Taşınma [Şiir]
Geç Kaldık [Şiir]
Bekleyen [Şiir]
Düşününce, Sen... [Şiir]


Özlem Özcan kimdir?

Daha kendimi tanıyacak kadar yaşayamadım kendimde. . . Hep başka hayatların peşinde sürükledim kendi hayatımı. . . Yorulduğumda çok geçti artık,kimbilir kimde unutmuştum bana ait tüm özellerimi. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Ümit Yaşar Oğuzcan


yazardan son gelenler

bu yazının yer aldığı
kütüphaneler


 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Özlem Özcan, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.