farzet ki ben öldüm
bu amansız hapishanede,
bedenimi toprağa,
ruhumu da yokluğa gömdüm.

geç oldum,piç oldum
muazzam bir hiç oldum
kan yerine şarap oldum
şarap kurudu nicoldum..

arkamdan konuşulanlar meçhul..
sövenler mi olur ?
yoksa övenler mi bulunur?
o da olmadı unutanlar mı olur?

gelirmiyim akıllarına,
yoksa gönülden uzak mı kalırım?

ya şimdi öv,
ya sonra söv beni.
bir tek ben varmışçasına cihanda
düşüncene,gönlüne naklet beni

sonra da yoklukta unut beni
hiç doğmadım,hiç olmadım farzet.
ne hiçim ne alûd.
varlığım yokluğum bir
cihanda görmedin farzet beni..