yağmurun yüzünü
seyrek gösterdiği yıllardı
barajların doluluk oranının
en aza indiği zamanlar..

saçakların altında
keyifle sigara içilemeyen
ve yere düşen her damlanın
romantikliğini hissedemediğimiz yıllar hani

güneşin batışıyla yetindiğimiz
ayaz gündüzleriydi
sıcagın alnında bira-sigarayı gösteriyordu
alsancak saatleri
yelkovan sigara
akrepse biraydı

ben ne zaman şiir yazsam
aklıma bu günler gelirdi
yağmurla gelen toprak kokusu
bir de avcumdaki damlalarca laf ebeliği

toyluğumda yazmıştım hani
bir kendimi bir neyzeni bir de sevdiğimi
şimdi film yine başa döndü
anca yazsam yazsam kendimi

yapacak birşey yok
yazıyorsun çünkü yılmaz'ın dediği gibi
tek farkımız o şair
ben ise serseri

aklımda yine birkaç cümle var benle biten
senler kalmadı ya kuruntum kendimden