Kirli bir şarkı duyuyorum
saçaklı bir teranenin son katından damlayan bir şarkı
..sözlerini yutkunup
rüzsasında dans ediyorum
ayaklarım kendinden maharetli
ayaklarımın gideceği yola
kendimden evvel devriliyorum

baş harflerini büyük yazıyorum hüznün
gecenin perdesine asılıp
kendime çekliyorum
uzun bir solukta dikiliyorum bir yudumun karşısına
bir dikilişte içilen aşklara kırık kırık nefes veriyorum

alkol oranı fazla bir icadın
en ucube köşesinden aşk damlıyorum
dudaklarının parçasıyla
kendi ateşimi
ses
siz uykularla yakıyorum

gülümsüyorum olduğum yerde
süzülen güneş
ufukta
ince
belli' bedeninden
kainatı
yakalamakta
yaralamakta
..süzülüyorum uzun ayrılık çizgisinden
senin ince nefesli kıyametini arayarak

batıyorum olduğum yerde
gülüşlerden ve çocuklardan
batıyorum

soruyorum
yer yön sağnağını
..ağlayarak..
evleri ıslatıyorum

boyunca alkole batıp
yokluğunca şırıngalıyorum yorgun gözlerini
mesafeleri cetvellerce tokatlıyorum
bir ileri sarıyorum ki zamanı
yokluğuna kendimle yetişemiyorum..

sulardan
barajlarda
dövünüyorum

set oluyorum olduğum yere
kendime kara r ıyorum
olduğum yerde gülümseyip batıp bakınan zamanlarıma
geceleri sayıklıyorum
..


zamanı geceliyorum
gündüzü savuruyorum
kollarımın arasında
kainat esintisi dalgalanırken
aynı zamanda
azalışlarımızı aynı
oltadan yakalıyorum

kayıp kayıp eskiyordu evren
karanlık ve daha karanlık kelimelerden
kendime fikirlerce ışık saçıyorum

olduğum yerdeyim
hiç olmadan bıraktığın
bırakmadan hep sandığın
bir duruşla uzandığım
gecelerin üstünden
yıldız topladığım
kızlarca kadın sakladığım
birer birer azaldığım
sonunda
sayısız kaldığım
kendimdeyim
..