arıza....

(I)
yağmura tırmandım dün, inanmadılar
bir çıktım üç indim yaşımdan
paçalarım ıslandı
aldırmazlığım bile
arsız bir gülüşün kurbanı olmadım diye
üzülmek istedim
hüzün,güzel duruyor siyah giyince


geceyarısı yarınca içi
kırarak kirişi
paça çorbası telaşı sardı aslında

(II)

eflatun bir adamım ben diyordu
gözleri mavi, sağı solu mavi, ardında mavi
yüzünün kiri marmaraya tuz basar gibiydi
acı yemeyi seviyormuş dili
kaşık sesi biraz tuhaf
açları doyurur gibi
siyah giymiş, iyi adam belli
dediler ki şu masada ki deli varya
yüzüme baktı sadece, gülümsedi
devir masayı, al bacağını eline
vur ulan, vur pezevengin beline deseydi keşke
kaşlarımın çatılmışlığının ele verdiği sürüngen gibiydim
hangimiz deli? ...

(III)

civatası düşmüş arabaya benzeyen yüzüm aynada
uyku denilen zıkkıma okkalı kaydırasım var
üç guguk arası yetse ah
bir sabahta çıksam pencereye
anne kokulu kahveye esas duruş göstersem
eflatun bir adamım ben diyordu
suyu yüzüme bir daha çarpmak geçerken içimden
yüzünün kiri akıyordu ellerimden
hiperaktif görüntümden süzülenler itelemeden yürüyemem oysa sabahları
bananeyken iki durak arası kaç parke taşı vardı
ya da bu sabah ne giyeceğim telaşı
arıza bakar yüzüme
gençleşmiş gördüm seni der öylesine
kaportadan çıkmış arabaya dönerim
alışılagelmiş bir cümlenin fosilinde...


(IV)

eylülden yediğim ilk kazık değildi bu
oysa sabah ne kadar serindi su
herkes kısa kollu
boşuna da değilmiş üç gugukluk avuntu
izmariti atacak çöp bulamazken epey metredir
edilmemiş kahvaltılarımdan özür dilerim
bu yere atacağım demektir
yarısı içilmiş suyu gördüğüm o rüya
karşımda duruyordu
uzatırken bardağı
eflatun bir adamım ben diyordu

(V)

bırak şimdi eflatunu
baştan aşağı masmavi adamsın
marmarayı cebine koysan damla artmaz inan
hele akdenize doğru aksan ortalık toz duman
sahi hiç üzülmez misin sen
hiç mi
keşke bir günlüğüne de olsa yer değişsem
bakma öyle tuhaf tuhaf
hiç eşofman giymedin mi

ne diyeceğim lan rıza
çorbacıya gidelim mi........