Ah…
Yer değiştirir aşkımın yurdu.
Bir gün aya,
Bir gün baharın kapısındaki güneşin vuruşuna,
Bir gün sesinden gizlice iyiliğini sızdıran ruhuna,
Bir akordu bozuk bakışın sebebine,
Acımın hafifliğindeki ağırlığa…

Sakın acıların sende olduğunu söyleme bana
Kollar sanki dokunabilecekmiş gibi uzanırken ruhuna
Erişebilecekmiş gibi ruhunun sırrına…
-Erişemezler ya-
Sır sensin!

Ah…
Coştururken beni kalbime yanlışlıkla gelen serçenin çırpınışları,
Yetmez uyanmama kartalın uzaktan ince bakışları.
Yer değiştirir beynimin sefilliğiyle tok yanı
Damar damar ben,
Oluk oluk sen her yanı...

Sonra…
Kısalır cümlem, düşüncem, kâğıtlarda
Dayanamam
Yunus değilim, kaçamam da o kadar hızlı
Saklanamam…

Sevimli miyim? Anlayamam...
Korkuttuğum kesin
Duyurdukça ille de kendini iç sesim.
Farkına varırım varmasına da
İçimin karalığını konuşan kısık sesin,
Durduramam…