Hayatımız benliğimizin etrafında döner dururken mevsimleri yaşarız bizler de dünya misali. Bizi biz yapan benliğimizin çekim gücü o kadar kuvvetlidir ki hayatımızı sürekli bir yörüngede kendi etrafında döndürür durur. Benliğimizin çekirdeğinde yer alan ve ulaşılamaz bir katman olan egomuzda saklı olan enerji sürekli hayat verir bizlere.
Hayatın dört mevsimi vardır...
Hayat eliptik çizginin uzak noktalarına vardığında kış olur, karlar yağar yüreğimize, üşürüz. Isınmak için kendimize kapalı mekanlar yapar, korunuruz. Bazı kışlar olur çok sert geçer. Fırtınalar kasıp kavurur ortalığı, bizi koruyan çatılarımızı alıp götürür uzaklara. Tüm insanların hayat macerasının tek tanığı olan zaman bizi yaklaştırır benliğimize. Mevsim yaz olur. Güneş açar, ısınırız.
İnsanoğullarından oluşan uzayda her hayatın kendine özgü bir yörüngesi vardır kanımca. Kimi eliptik, kimi dairesel, kimi çekim kuvvetine yakın, kimi uzak...Herkes kendi egosu etrafında bir gezegen misali yaşar hayatı ve herkesin kendi benliği kendine göre oldukça güçlüdür. Kimileri kopup gitmek ister rotasından. Sonsuz uzayda bilinmezliğin kucağına atılmanın heyecanı ile çarpar kalpleri. Ne olacağını ve nereye gideceğini bilemeden sonsuz bir karanlığa doğru zincirlerini kırarak koşmak ister. Özbenliğinden uzaklarda uzun süre varolamayacağını bile bile ister. Kimileri sıkı sıkıya bağlıdır yörüngeye, korkar karanlıktan. Mevsimleri peşi sıra karşılar ve milim sapmadan tamamlar ömrünü.
Evrendeki tüm kargaşa içinde bir ahenk yatar ve siz istemeseniz de hayatınızı benliğinize bağlayan ipler vardır. Görünen ama tutulamayan, hissedilen ama koklanamayan, bilinen ama varlığı kanıtlanamayan çok garip bir şeydir insan hayatının ipleri. Ve bizler sanırız ki hayatımızın ipleri elimizdedir. Nereye çekersek oraya götürebileceğimizi hissettiğimiz bağlar. Aslında o ipler size görünür ama bazen tutmak ister ve elinizi atarsınız ama elinizin boşlukta kaldığını hissedersiniz.
Kimileri kader, kimileri tesadüf der hayatınızın özbenliğinizin etrafında dönüşüne. Kimileri çekirdeğin yapı taşlarını, elementlerini bulmaya, hayatın tüm mevsimlerini yaza çevirmeye çalışır. Kimileri farkında bile olmaz bir benlik olduğunun.
Hayatın dört mevsim yaşanır ve her mevsimin kendine özgü tadları vardır. Sıcakken soğuğu, kahverengi iken yeşili, kızılken maviyi, kuruyken yaşı özler insan. Hayatınız benliğinizin etrafında dönerken sahi siz hangi mevsimdesiniz?