Mahkeme salonunda beklerken,
Kefenimin içindeki adam gibi,
Ben hep seni özledim.
sadece o adamda değil,
Dizlerindeki berelerimin izlerini
Örten, kefenimde şahittir.
Duruşma sırası bizde.
Katibin tıp sesiyle,
Hepimiz artistlik bi kaç
Duruş sergiliyoruz.
En fiyakalısını seçiyor katip.
Sanık diye mahkemeye,
elma şekeri ile giriyorum.
Hakim çevirdiğimiz çemberlerin,
yerlerini sayıyor.
bağırıyorum sanık sandelyesinden,
yumruğumu sıkıp,
dişlerim kenetli,
Hakim bey
Çocukluğuma itirazım var.
Boğazımı zorluyor hayatın çengeli
Yırtıyor biraz.
Gözümden bir damla yaş süzülüyor
Susuyor bütün anılarım,
Gözler üstümde,
Çöküyorum dizlermin üstüne
Bağırıyorum tekrar,
İtirazım var.
Hıçkırarak söylüyorum.
Çocukken dondurma küllahlarının,
Sivri uclarıyla kulağını karıştırırmış dondurmacı.
Şimdi farkına vardım bu en büyük yalan.
Bütün anılarım,
Ağız birliği yapmışcasına aaa diye şaşırıyor.
Bir gürültü kopuyor salonda.
En çok bağıran, kıravatlı halim.
Seviniyor bastonlu halim.
Hakim itirazımı kabul ediyor,
Kolarımdaki zamanı çözüyor.
Şimdi verin bana dondurma külahlarının
Sivri uçlarını,
Tabiki yanında çocukluğumla.