gün doğuyor.
şehir canlanıyor yavaş yavaş.
önce kuş sesleri geliyor kulağıma,bir köpek havlıyor bi kaç öte sokaktan,
sonra bir kaç araç homurtusu sonra da kepenkler açılıyor yeni bir güne...

demlikler ocağa konup, masaya bi kaç kahvaltılık yerleştiriliyor,
sonra da alalacele evden çıkmalar,
sokaktan caddeye çıkış....

gürültüyle çoktan özdeşleşmiş şehir,
geceden kalan sukunet ve hüzün yok artık caddede...
ve sağlı sollu akışan araçlar , insanlar,
hala ağaçların içlerinden gelen kuş sesleriyle beraber özdeşleşmiş bir çoğunluğu temsil ediyorlar...

boyacılar ve seyyar bi kaç şans oyuncusu yerlerini almışlar çoktan,
ve sabahın ilk temsilcileri olan simitçiler, insanların kalabalığından pek seçilmiyorlardır ...
onlar görevlerini yerine getirmişliğin rahatllığıyla kendi monotonluğa çekilmenin zamanını bekliyorlar artık.

dondurmacının dikkat çekmekcesine son hızla vurrduğu çanlar şehre yeni bir soluk daha getiriyor,
insanlar önce irkilip baktıktan sonra ,
durdurulmuş film yeniden başlıyor,
herkes kendi yluna devam ediyor...

şehir hep yabancı gibi,
pek seçilmez şehrin sakinleri, bi gördüğünü bi daha pek görmessin,
belki de hatırlamazlar çoğu zaman ki zihinde kalıcı değildir önemsenmeyen.

-iyi günler, ne tür bir yemek istersiniz,
-buyrun ne istemiştiniz deki kırtasiyeci kibarlığı,
-hoşgeldiniz, nasıl yardımcı olabilirimdeki obone merkezleri, konfeksıyon,eczane,turizm acentalarının memnun bırakma uğraşlarıdır şehrin müdavim insanları...

ve bir ambulans sesi vardır mutlaka şehirde,

ki olmazsa olmazıdır karmaşanın ortasında,
çogunlukla da kavşaktan geçmek üzere o dönüşünü yapmak üzeredir.
yeşil yansa bile karşıya koşmakla meşgul olan genç,
arkasından da kolundan sürüklercesine yürütülen torun ve yaşlı bayan ikilisi,
karşıdan gelen eli çantalı memur/görevli,
yanındaki otomobılden önce yola devam etmek isteyen kırmızı daki otobüs şöförü,
şehrin aceleciliğine ve talaşına telaş katan küçük bir kareyi tamamlar.

bir başka kare,
reklam panoları,ilgi çekmek isteyen yeni yeni avantajlar kampanyası her yeri sarmıştır,
iş ilanları, kiralık evler,fırsatlar dünyası,
adreslere yönlendirilmek üzere beklenen tüketici toplumuna bir yön tayin eder...
ve sakince sevenlerini bekleyen tiyatro panoları da vardır,önünde kimsenin durup da bakmadığı,ilgilenmediği panolar...

öbür kare,
banka önündeki karmaşa taa öteden belli eder kendini,
sıradan sıradaki toplumun fertleri,
ve anans gecikmez şehrin beyni olan trafik polisinden,
-bekleme yapmaaa, beyaz otomabil deevam et,
derken bir çocuk ağlaması ,
elele tutuşmuş yeni kumrular,
anlata anlata bitiremeyeceği lafı ulayan anlatıcı dinleyici iki kanka,
ve rahatsız edici müzik bulamacı da eklenir bu kareye diğer cafe lerden.
herşey karmaşıktır şehirde ve birbiri ardına sıralanmıstır,
bir korna sesini diğerinin mecburiyetliğini takip eder,
bir ses bir sesi kovalar ve ne olduğu anlaşılmaz ama farklı uğultular kaplamıştır etrafı,
sadece bir kaç kelime gelir kulağa,
-haydi kalkıyor , -anneeee , -dım dıs dım tısss -taze taze,-son gün son, -gel gel, lerle birleştirilen diğer karelerin toplamı
hızla akıp gidiyor zaman denen yaşam olgusunda...