kaybetmekten korkarýz, birini kaybetmekten.
biz sebep olmaz mýyýz buna, önce gurur sonrasý malum.
yücelmiþizdir, mutsuz ve yücelmiþ...
giden gitmiþtir zaten.
bir sevdadýr ki yakar ruhumuzu.
kimse böyle sevmemiþtir.
ama kaybetmiþizdir.
sonra karanlýðýn üstüne giden, hýrçýn bir bulut oluruz.
tüm hayat avuçlarýmýzdadýr,
biz mutsuz.

kaybetmenin acýsýyla ve yücelmiþliðin hazzýyla.
daha az seversiniz, iç hesaplaþmalar baþlar, onu yok saymalar.
artýk;
unutur gibi,
ölür gibi seversiniz.
onca aþkýn size öðretemediðini
bu acý öðretir.
hiç deðiþmeyen yüz ifadesiyle
tüm insanlýða gülmesini öðrenirsiniz.

canýnýz yitip gitmiþtir,
kim yenik kim kazanmýþ belli deðil...

sonrasý felaketiniz zaten
her yanýnýz yanar.
günahkar sevdanýz kanlar içinde yerdedir...