Kendimi bileli düştüm peşine
Bırak şu yakamı, çekme be gönül
Aklım, fikrim ermez oldu işine
Yarı yolda beni ekme be gönül

Peşine düşende akıl koymazsın
Feryat eder,feryadını duymazsın
Kanun tanımazsın,örfe uymazsın
Hicran havasını sekme be gönül

Yürü dedin,ardın sıra yürüdüm
Düşe kalka bedenimi sürüdüm
Yol bitmedi,ömür bitti,çürüdüm
Sevdamı toprağa dökme be gönül

Yar demiştin işte, bırakıp gitti
Bu garibi yaktı,perişan etti
Neyim var,neyim yok,her şeyim bitti
Yeter boğazımı sıkma be gönül

Hasret,çile,cefa yamadın bana
Sinem dertle doldu,ne deyim sana
Bir gün gelir isek senle yan yana
Dönüpte yüzüme bakma be gönül

Bilmem sen haklısın,bilmem ben haklı
Ne değişir sanki, dense; şu haklı
Kırk yıldır mahpusa koydurdun aklı
Kalbimi yerinden sökme be gönül

Biliyorum sensiz olmaz bu hayat
Sensiz yürek çürük,sevdalar bayat
Sen olmazsan Hadi neylesin heyhat!
Kurduğum hayali yıkma be gönül