Çok iyi aşıktın ya….
Aşkını haykırırken sen
İmkânsızlığını unutuyordun
Bu yüzdendi belki de sana bakamayışlarım
Gözlerimi gözlerinden kaçırışım
Bu yüzdendi adını asla anamayışım…

Aşk iki kişiliktir derler
Ben çok kötü bir aşığım desem
Duygularıma cimriyim
Vermem yüreğimi kimselere kolay kolay desem
Zordur taş bir kalbi yumuşatmak
Boşa kürek çekme
Sadece yorulursun desem
Sana âşık olmak beni öldürür
Yetinmeyi bilmem ben
Sen imkânsızsın desem
Yine de âşık baktığımı söyler miydin?
Sen tek kişilik aşkı yaşayacak denli cesur
İmkânsızlığına rağmen gözü kara
Bense alabildiğine korkak
Aşk uzak kalmalıydı benden….

Boşunaydı bekleyişlerin
Sana yüreğimi veremezdim
Versem de ‘gel’ diyemezdim
Ya da ‘gitme, kal’…
Sorumlulukların vardı arkanı dönemeyeceğin
Ardında bırakamayacağın
Vazgeçilmezlerin vardı
Ellerini kelepçeleyen
Dudaklarını mühürleyen
Gözlerini susturan..
Sana asla ‘gel’ diyemezdim…
İmkânsız aşklara toktu bu yürek
İmkânlı aşk ta zaten yoktu…
Yıllar yıllar önce karşılaşsaydık belki
Yürek yorulmamışken bunca
Yaralar yüzünden nasırlaşmamışken
Aşk uzak kalmalıydı benden…..