Çok iyi aþýktýn ya….
Aþkýný haykýrýrken sen
Ýmkânsýzlýðýný unutuyordun
Bu yüzdendi belki de sana bakamayýþlarým
Gözlerimi gözlerinden kaçýrýþým
Bu yüzdendi adýný asla anamayýþým…

Aþk iki kiþiliktir derler
Ben çok kötü bir aþýðým desem
Duygularýma cimriyim
Vermem yüreðimi kimselere kolay kolay desem
Zordur taþ bir kalbi yumuþatmak
Boþa kürek çekme
Sadece yorulursun desem
Sana âþýk olmak beni öldürür
Yetinmeyi bilmem ben
Sen imkânsýzsýn desem
Yine de âþýk baktýðýmý söyler miydin?
Sen tek kiþilik aþký yaþayacak denli cesur
Ýmkânsýzlýðýna raðmen gözü kara
Bense alabildiðine korkak
Aþk uzak kalmalýydý benden….

Boþunaydý bekleyiþlerin
Sana yüreðimi veremezdim
Versem de ‘gel’ diyemezdim
Ya da ‘gitme, kal’…
Sorumluluklarýn vardý arkaný dönemeyeceðin
Ardýnda býrakamayacaðýn
Vazgeçilmezlerin vardý
Ellerini kelepçeleyen
Dudaklarýný mühürleyen
Gözlerini susturan..
Sana asla ‘gel’ diyemezdim…
Ýmkânsýz aþklara toktu bu yürek
Ýmkânlý aþk ta zaten yoktu…
Yýllar yýllar önce karþýlaþsaydýk belki
Yürek yorulmamýþken bunca
Yaralar yüzünden nasýrlaþmamýþken
Aþk uzak kalmalýydý benden…..