Uzun uzun sordum kendime o gece
Güzel çocukluğum ve anılarım…
Yıllar ne de çabuk geçti.
Şimdi gençlik yılları artık,
Hergün yeni birşey öğretiyor hayat;
Zamanın hafızası insanlarına.
Şuanki kadar güzel olsa hep yaşamak
Huzur verse her an ve dakika,
Mutlu yarınlara uyansak,
Dereler, tepeler ,börtü böcek
Hep güzel görünse bu kadar
Ve aşk hep olsa.
Ona kavuşmanın mutluluğu,
Heycana gelsek o pembe rüyayla
Gençlik rüzgarı savursa ordan oraya
Nerde akşam orda sabahı görsek aşkla.
Bazen uyansakta aşk uykusundan
Yada aşk sandığımız heveslerden,
Issız gözlerden ayrıda düşsek
Dalmasakta derinlere ,
Bir karanfile bakıp, bir de ıssız gözlere
Yazamasakta;
O en güzel aşk şiirlerini,
Göremesekte;
Dünyanın en güzel şairi kendimizi
Hani aşk bi daha
Uzun zaman tattırmasada
Bu en güzel duygularını
Biliriz, birgün gelecek.
İşte hep o günü bekleriz
Aşk hep olsa
Ve bazen ondan uyanmak acı da verse
Ne olursa da olsa
Aşk hep olsa
O da acısı da…