Oturunca odama karþýmda dikilip bitiyorsun.
Beþiðinde sanki mýþýl, mýþýl yatýyorsun.
Kýzým, babana çektirme acýyý,
Sen benim gözlerimde tütüyorsun.


Baban seni ne kadar sever bir bilsen.
Ha aðlasan, ha gülsen.
Hasretinle yanýp kavrulan babana.
Acýlarý çektirmeden geliversen.


Seni veren seninle mutlu etti beni.
Ayýrdý seni benden.
Kavuþurum diye umutlu etti beni.
El çektirdi kederden.


Sen ki, nimetlerin þahýsýn.
Ailenin yüreði, evliliðin baðýsýn.
Babanýn yanýnda sen,
Gönüller padiþahýsýn.


Akýllým, aklýma geldi.
Zeynep’im için yazdým bu satýra.
Hayat diken O güldü,
Þiirimiz kalsýn sonsuza kadar hatýra.