TV KRÝZÝ

Bir süredir TV programlarý, diziler tekrarlarla krizi atlatmaya çalýþýyor. Vatandaþýn ücretsiz keyif aldýðý TV artýk tadýný kaçýrdý. Sebebini krize baðladýlar tekrarlarýn. Þimdi de izleyiciden destek bekliyorlar. “Biz size istediðinizi verdik sýra sizde “ diyerek. Ben öyle düþünmüyorum. Yani bize istediklerimizi vermedi.

Özel günlerde sosyete eðlencelerini seyrettik. Dizilerde saçma sapan konular ele alýnýp gençlerimizi özentiye yönlendirdi. Ýnsanlýk adýna suçlu olmasý gerekenleri “kahraman” olarak çocuklarýmýza aþýladýlar. Okul dizilerinde dersten çok aþk, entrika, sapýklýk, þiddet ön planda oldu. Bütün dünya kriz var diye bangýr bangýr baðýrýrken bizim medya dudak uçuklatan paralarla dizi çevirdi. Sanki halkýmýz çok mutluymuþ her þeyi güllük gülistanlýkmýþ gibi umursamadý ve sanki çok zengin ülkeymiþiz gibi villalarda yaþattý sahte karakterlerini.

Haberlerde kim, neyi düþünüyorsa öyle yansýttýlar insanlara. Çoðu kez taraf tuttular. Açýk olmadýlar. Eðitici, öðretici programlar yerine kavga gürültü, gözyaþý verdiler. Hiçbir eðitimi olmayan insanlara milyarlarca para verip program yaptýrdýlar. Reyting uðruna sahte konuklar sahte kavgalar yaratarak bizi malzeme olarak kullandýlar.

Dizi karakterlerine milyarlar harcanýrken, geri planda olan emeðin en çok hak ettiði teknik elemanlara üç kuruþ para verdiler. Adam olmayaný adam yerine, bayan olmaktan acizleri de hanýmefendi olarak tanýttýlar.

Kaynana programlarý, magazin mahkemesi, þu program bu program ve aklýma adý gelmeyen bir düzine program. Her programda kendini o konunun profesörü sanan insanlar. Benim istediðim halkýmýz bu salak saçma kavga gürültü yalan hakaret içerikli programlara reyting vermesin artýk.

Televizyon, ünü ve her yerde bulunabilirliðiyle, dünyanýn en popüler boþa zaman geçirme makinesi olarak karþýmýza çýktý hep. En fakirimizin evinde bile olmazsa olmaz alet halinde þu anda.Her zaman þikayet ederiz.Þikayetlerimiz bittikten sonra koltuklarýmýza kurulup, uzaktan kumandaya sarýlýrýz..

Daha önce bir yazýmda da belirtmiþtim. Çocuklarýmýzýn tv esiri olduðu kaygýsýný taþýyoruz. Aslýnda bu kaygý bizim çok fazla televizyon seyretmemizden kaynaklanmýyor mu? Dost sohbetlerinde, aile toplantýlarýnda, söyleyeceðimiz þeyler tükendiðinde... Çoðumuz onunla olabilmek için bir kitap okumadan, ailemizle, arkadaþlarýmýzla konuþmadan, bir yakýnýmýzýn sesini duymadan, çocuðumuzla bir oyun oynamadan, gönlümüzce bir gezintiye çýkmadan, geçiriyoruz günlerimizi.

Ýnsanlar televizyon seyretmekten hoþlanýyor ve onu seyretmek için bilinçli bir karar alýyorlar. Akþam ki planlar bile TV deki programa göre ayarlanýyor. Eðer her þey bundan ibaretse, o halde neden bu kadar çok insan, fazla televizyon seyrettiði endiþesine kapýlýyor? Neden 5 yetiþkinden 2'si, 10 gençten 7'si televizyon karþýsýnda çok fazla zaman geçirdiðini düþünüyor? Neden yetiþkinlerin yaklaþýk % 10'u kendini TV baðýmlýsý olarak tanýmlýyor?.
UNESCO tarafýndan yapýlan araþtýrmaya göre Türkiye ABD’den sonra en çok televizyon izlenen ikinci ülke.
95 kiþiye bir kahvehane, 65 bin kiþiye bir kütüphane düþen Türkiye’de insanlar televizyon okuyor, kitap seyrediyor!

Size bir tavsiye. Akþamlarý kitap saati yapýn. Çok güzel oluyor. Bunu aile büyükleri öncülük ederse daha faydalý olur.Denemeye deðer bence….