Yalnızca hava, ışık ve arkadaşın varsa hiç üzülme. -Goethe |
|
||||||||||
|
anlat diyorlar ( görmeyenler aydınlığını yüzümün) yalnız ve mutsuz satırlarıma gözyaşı bırakanlar: nasıl güler bir yürek? ve terkedilir acı mümkün mü mayamızdaki kara yasın aydınlanması? bilmiyorum nasıl anlatılır mutluluk yüreğimi nasıl susturduğumu da bilmiyorum ve bilmiyorum bundan sonra yaşayacaklarımı sadece dinliyorum yaşamı o söylüyor bana güllerin açtığını o gösteriyor şimdi gösterdiği de görmek istediğimdir bakıyorum mutluluk benim gökyüzüm anlatmaktır bir çesit susmak ta konuşmadan bırakmak yüreği kendi sessizliğine bilerek sevdiğim kadının beni işittiğini uzağımda kaldığında salıverip sevda kuşunun kanatlarını rüzgardan dinlemesidir beni sadece dinliyorum kalp atışlarını o söylüyor bana olan sevdasını o gösteriyor gözlerinde gördüğüm de gözlerimde gösterdiğimdir bakıyorum mutluluk benim gökyüzüm mutluluk benim gökyüzümdür maviyi soldurmamayı ve güleryüzlü şiirler yazmayı yorgun akşamlarında öğrendiğim insan insana bir dağ gibi yaslanmayı sabahlarında ezberledim sevgilimin hüzün ağlatmayı hüner bilen bir şarkıdır olsa olsa kader oyunları ayrılık manzaraları gece yalnızlıkları ve hayata küstürmekten başka insanı bir işe yaramaz hüzün kendisine döşek serilmeyecek bir misafirdir aslında çünkü bir kere yerleştimi bir daha gitmez sevdiğim kadında ben üzüntümü saracak bir gülüş olsun isterim dram gözyaşları değil umut isterim güç alacağım sevinçleri söndüren kadın söndürür beni yaşadığım gereksiz hüzünler öğretti bana sayılmayacak kadar kadında kırılmış camları toplar gibi odamda topladım kırılmış gülüşlerini kırdım gülüşlerimi artık üzülmeyecegim acı da olsa isteyerek yaşadıklarınıza bir tek yağmur ıslatır gözlerimi mutluluk benim gökyüzümdür her güneş açtığında oturur balkona beraber kahvemizi içeriz kedimize minder verip mutlu şiirler okurum ona sevgimdir sadece dile gelen sevgimdir sadece kendine, kendime ve hayata sunduğum mutluluk benim gökyüzüm sevinçtir seçimimiz bir göl uzanır ayaklarımızın altında elma bahçelerinden ta begonyalara anlat diyorlar ( görmeyenler kendi nimetlerini) şans ne zaman güler bir insana? ve nasıl varılır karanlıktan aydınlığa gülümse yaşadığın acılara gülümse gülümsüyorum mutluluk benim gökyüzüm
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Murat Kayali, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |