Hep bir ablasý olsun istemiþti. Mahallenin çocuklarýndan kaçýp, sýðýnmak için ama yoktu. Ne zaman yanýnda ablasý ile geçen birini görse içi burkulur. Abla ile dolardý gözleri, minik gözleri. Taþradan yeni gelmiþlerdi, büyük kente Ankara’ya. Belki de buralara alýþamamanýn etkisi ile iyice doluydu. Bir gecekonduya gelip yerleþtiler.Bir kaç evin kapýsýnýn ayný avluya açýldýðý bir eve. Avluda bir asma, bir çeþme , birde herkesin kullandýðý tuvalet .Birde kapýsý devamlý kapalý bir kömürlük.Ne hayaller kurmuþtu o kömürlük için.Ýçinde devler mi yaþatmam ýþtý, yedi cüceler mi .Bir sabah erken kalktý yatak tan. Avluya çýktý çocuk.Karþý kömürlüðün kapýsý açýk. Korkak ve ürkek yanaþtý kömürlüðe. Yüreði aðzýnda minik adýmlarla. Ýçeriden ýþýk sýzýyordu, cýlýz bir ýþýk. Dar kapýdan kafasýný eðip korkarak içeri girdi. Yerler taþ döþeli alçak tavanlý bir oda ile karþýlaþtý. Ýçersi aðýr bir þekilde boya ve vernik kokuyordu. Yer yer beyaz bir toz bulutu etrafta uçuþuyordu. Odanýn bir köþesinde cýlýz bir ýþýk altýnda iki büklüm, sakallý yaþlýca bir adam yere baðdaþ kurmuþ oturuyor. Korkarak kapýnýn arkasýndan bakýyor adama. Yaþlý adam önce telleri baðlýyor birbirine. Sonra bir kundak sarar gibi iki parça kalýbýn bir yanýna yatýrýyor. Öteki parçayý da üstüne koyup bir lastikle baðlýyor, ayrýlmasýnlar diye. En son bir kapta hazýrladýðý ayrana benzer sývýyý boþaltýyor içine, býrakýyor köþeye kurusun. Etrafa bakýyor çocuk her yan ufak beyaz yaþlý , genç insan , hayvan dolu. Sanki tüm þehir, þehir olmasa da mahalle burada. Gözü o kadar biblo içinden birine takýlýyor çocuðun. Ýki yanýnda iki ufak çocuðun , ellerinden tutmuþ abla biblosu. Kendini hayal ediyor çocuklarýn yerinde. Benim ablam diyor çocuk, yanýndaki de kardeþim. Adamýn yerinden kalktýðýný fark etmiyor. Adam kalkýyor yerinden melek bibloyu bir çekiç darbesiyle tuz buz ediyor. Yerinden fýrlýyor çocuk ne yaptýn diye baðýrýyor adama, ne yaptýn. Neden öldürdün ablamý.

-Ablan mý diyor adam þaþkýn ve korkak.

—Evet, ablamý öldürdün,

-O bir biblo diyor adam, hem sen kimsin, ne arýyorsun burada?

Anlatýyor çocuk, adam aðlýyor.

—Ben sana yenisini yaparým diyor. O kalýptan bozuk çýktýðý için kýrdým.

-Yapar mýsýn diyor çocuk,

—Tabi diyor yaþlý adam, hemde senin istediðin gibi.

Rahatlýyor çocuk. Ýhtiyar adama yardým ediyor yeni melek biblo yapýmýnda.

-Sakýn bir daha kýrma diyor adama.

-Tamam diyor adam.

En güzel melek bibloyu döküyorlar. Beraber boyuyorlar .Alýp eve getiriyor çocuk bibloyu. Yataðýnýn yanýna koyuyor özenle. Daha bir dik yürüyor o günden sonra yolda çocuk. Ablasýný yanýnda düþünüyor, korkmuyor kimseden.

Ýhtiyar adamýn kapýsý hiç kapanmýyor artýk. Ölene kadar mahallenin tüm çocuklarýna melek biblolar yapýyor, i rili ufaklý.

Biride belki sizin evde en baþköþede duruyordur kim bilir.

Bende bir tane var!